Onenigheid met de Afwasmachine

Zo maar eens even weer wat bijkletsen op ons Blog. Mijn computer is nog steeds bij de maker dus moet het met andere computer doen. Deze is zo traag dat als ik drie zinnen heb getypt het eerste woord er net staat. Maar ik zeur er niet over want Theo wil mij een Ipad kopen en die wil ik absoluut niet. Ik heb niets met computers, ze moeten alleen werken. Nou zoals jullie weten hebben we de markt achter ons. Mega geweldig kan niet anders zeggen. We waren er om half negen s'ochtends en het plenste. Gelukkig hadden wij een droge plek en kachel bij ons. Wat kon er nog gebeuren? Om half tien kwam er wat leven in de brouwerij er waren meer standhouders en om elf uur kon de boel los. We hadden houtblokken gekocht om te branden. Marianne zei "zullen we ze binnen branden is wel gezellig" Ik keek bedenkelijk en heb ze toch maar buiten aangestoken. Soms kun je beter niets zeggen en gewoon doen wat het beste is. Al gauw was het een drukte en gezelligheid van jewelste.

We kwamen er al direct achter dat men onze catering miste, geen appeltaart, brownies, cake en kofiie, thee. Volgend jaar zullen we hier rekening mee houden.

De dag vloog voorbij en de spullen vlogen weg. We dachten we houden genoeg over voor vrijdag de 21e bij Lifestyle De Kroon. Waar we ook zullen staan.
Nou niet dus we hielden twee bakken met spul over en dat was het. Hoezoo opnieuw productie. Hoezoo even de bestellingen wegwerken. Maar natuurlijk is dat weer gelukt en dinsdag aan het einde van de dag waren de bestellingen klaar.

Marianne moest gewoon werken in de dokterspraktijk en was woensdagmiddag weer vrij. Zoals de meeste van jullie hebben gelezen had ik woensdagmorgen een klein bedrijfsongeval. Wat er gebeurt weet ik niet precies maar het had met engeltjes te maken die ik op een plankje wou zetten. Ik vond het al ondingen en nu noem ik ze geen engeltjes maar bengeltjes.
Maar om lang verhaal kort te maken. Vinger stuk, nagels los, beroerd, bloed, boos, lachen en ja klaar weer. Gistermiddag niets meer gedaan en thuis wat met kids gekletst en lampjes opgehangen, eigenlijk was ik eerlijk gezegd beroerd van die vinger.

Gekookt heb ik niet, kids wilden naar de Mac, nou lust ik daar niets van en Theo ook niet, maar we zijn gegaan via de Mac Drive. Besteld meegenomen en opgegeten.
In huis op bed en direct in slaap gevallen. En ja hoor gedroomd. Theo heeft het weer opgenomen ik heb het vanmorgen geluisterd en met kids enorm gelachen. De droom ging over dat de kippen mijn Tiramisu hebben opgegeten. Mijn heerlijke Tiramisu, vergemme die rotkippen, er zaten lange vingers in en rauwe eieren. Etc etc. Theo vroeg aan mij waarom ben je zo boos? Ik zeg het vliegtuig is gekaapt, door die rotkippen. Tjaaa misschien toch maar eens in therapie gaan hahahaha.


Vandaag een gezellige dag. Al vroeg bij Marianne. Bloemstukken maken ging niet met de hand maar ach een paar kransen moest kunnen. Die zijn er gekomen en al zeg ik het zelf we zijn er tevreden over. Thea kwam gezellig langs en we hadden een zeer interressant gesprek. Thea en Jan hadden onenigheid met de Afwasmachien, ja mensen er worden zeer zware gesprekken bij ons in het knutselhok besproken. De onenigheid is uiteindelijk niet door Jan opgelost er moest een deskundige aan te pas komen voor de afwasmachien weer functioneel werd.

De dag vloog verder voorbij, er moesten knakworsten naar school worden gebracht voor de kerstlunch, ik moest zingen met school bij de boom. Gelukkig zorgt Marianne ervoor dat ik voedsel nuttig want anders wordt het niets. Vanavond hebben we Indisch gegeten, mijn vriendin Ingrid bracht weer voor een heel weeshuis eten. We hebben gezamenlijk met de Familie Schwankhaus genoten.

Na het eten nog even bij Maud gekeken op school die had kerstmarkt en zo belandden we uiteindelijk in ons bed. Nog eventjes de blog schrijven en dan slapen. Morgenavond hopen we op veel gezelligheid, aan ons en Lifestyle De Kroon zal het niet liggen. Welterusten allemaal en morgen gezond weer op.

Kom gezellig langs....

Eerste foto's Winterfair 16 december

Op naar de camping morgen

Het zal toch niet waar zijn..... Gien is nog niet aan het schrijven. (Als 1 van de TworTwatter kan ik achter de schermen kijken). Wil steeds zo graag een blog schrijven. Voor ik ook maar denk zal eens wat gaan schrijven gaat mijn mobiel, bliebblieb. Nou dan weet ik het wel: blog is klaar! Gelukkig schrijft Gien wel op een grappige manier, dat scheelt zoveel.
Vanmorgen was Gien al bezig met het maken van een frame voor de hangende bloemstukken. Gisteren hebben we aan het eind van de middag nog groen gehaald, bij de achterburen van Gien. Zij moest natuurlijk takken hebben die nogal hoog hingen. Dus ik moest met een handvat van een schep de takken naar beneden trekken. Elke keer als ik aan zo'n tak trok kwamen er meerdere druppels op mijn hoofdje terecht. Heb heel wat afgejodeld in die tuin. Gelukkig voor Gien zit ik op het koor en klinkt dat wel zuiver :) Als een verzopen kat

kwam ik thuis direct onder de douche en daarna aan de glühwein. Lekker gloeien. Schoonmoeder kookte, op een gegeven moment rook het wel heel erg aangebrand. "Nee, hoor dat ik niet zo, er brand niets aan, dat kan niet" Nou dat kan dus wel. Er zat namelijke wel een hele rare smaak aan de stamppot bruine bonen. Omdat het nu al 2 x niet helemaal goed was gegaan werd er in huize Bruinsma al gevraagd wat er vandaag gegeten zou worden.  Dus ik kreeg om 19.20 uur een sms'je: nasi klaar voor morgen. Dus er werd op safe gespeeld! Wij hebben het net gegeten en het smaakte heerlijk!
Maar nu verder met vandaag. Gien had 1 frame klaar en een ander was ze aan het binden. Na wat uitleg kon ik beginnen met steken. Ria kwam er rond half 9 ook al aan. Zij ging 3 kleinere hangstukjes maken. Ria wou buiten werken. Dat wilden wij natuurlijk niet. Dat zou wat zijn, wij binnen bij de kachel en zij buiten. Even wat aan het schuiven geweest met de werktafel en zo kon onze gast ook lekker in ons warme knutselparadijs werken.

Toen was het natuurlijk weer tijd voor een koppie thee en koffie. De waterkoker deed weer goed z'n best maar de senseo!! Nou vergeet het maar, je doet er water in: drukt op het knopje en hij blijft knipperen. Zo langzamerhand weet ik dan meteen dat het niet goed is. "Laat dan even langer knipperen" zei Gien. Nou je kon wachten tot je een ons woog maar hij bleef knipperen. Dus weer naar de keuken en de nieuwe weer halen. Van Henk mag ik de nieuwe eigenlijk niet meer meenemen naar achteren maar hij is toch aan het werk en er moet toch echt koffie worden gedronken.

Beloof dat ik vanaf nu niet meer schrijf over de senseoapparaat, ook al loop ik nog 20 x heen en weer, want dit is een dagelijks terugkerend probleem. De rest zet al geen koffie meer, die denken vast al: kan ik weer met de senseo onder de arm naar de keuken. Heeft iemand een oplossing voor ons?? Please!!!

 Monique kwam even later ook binnen en zij kon direct een koppie thee krijgen :) Monique wou ook graag iets maken voor ons. Maar dan moest er eerst klimop worden geknipt. Ze had de rand heel mooi met klimop gestoken en daarna kwam een ander groen was. Het bakje was bijna klaar toen Gien zei dat klimop is niet mooi, roets alles uit het bakje. Werkelijk waar. Uiteindelijk is het een mooi resultaat geworden. Ik heb vast gelegd dat Monique ergens mee bezig was. Waarmee??  Ook had ik een foto gemaakt van Gien's achterwerk want ze had eindelijk een goeie broek aan. De afgelopen dagen alleen 2 broekzakken zien lopen, nu ziet het er weer wat normaler uit. Normaal bespreken we nooit elkaars achterwerken maar die 2 broekzakken kon echt niet meer. Had foto's met Monique's toestel gemaakt want al onze apparaten moesten worden opgeladen. "Stuur je de foto's naar mij?" zei Gien. Dus wrs komt het achterwerk van Gien niet op deze blog te staan!

Eindelijk was het hangstuk klaar. Gien had er ook 1 gemaakt. Moest mijn stuk onder de overkapping hangen want als het bleek dat het aan de bovenkant ging hangen dan kon je alles weer opnieuw doen. "Ga toch niet 3 uur steken om het vervolgens weer uit te halen!"

Bij mij bleek het maar 1 takje te zijn. Ik sprong een gat in de lucht en deed ook maar direct een dansje: oh jea oh jea.

Je weet wel met die armbewegingen er bij.

Monique en Ria gingen rond de middag weer naar huis, bedankt nogmaals meiden. Gien ging een broodje Eexterhalte maken. Tjonge jonge wat lekker! Ben ik blij dat mijn pc deze week niet komt. Voor het recept moet je bij Gien zijn ze stuurt het graag aan een ieder door.

Zoals gisteren iemand zei: "jullie motortje moet goed blijven branden deze week" Dat lukt aardig.

Na de middag heeft Gien nog een pronkstuk gemaakt. Ik heb onder de overkapping opgeruimd en wat foto's gemaakt. De batterij was inmiddels opgeladen.Vond de foto's ook enorm donker vond die tekst black light ook zo vreemd. Was toestel van Gien. Ben benieuwd of ze gelukt zijn. Als dit zo is plaatst de webmaster ze er vast wel bij en anders zij ze mislukt..

Op een gegeven moment ben ik naar binnen gegaan om te gaan stofzuigen. Grrr, bleek de zak vol te zitten en had ik geen reservezak meer. Ook lag er een verscheurde kerstkaart in de keuken.

 Was duidelijk te zien dat er een hond aan had gezeten. Wij hadden dus even geen mazzel. Foto rechts boven zegt genoeg.............

Stop ermee, dochter smst of ik haar kan komen halen  uit Assen. Morgen om 9 uur komen er 2 meiden met auto's om ons te helpen onze spullen te brengen naar de camping. Hoe dit allemaal gaat dat horen jullie morgen. Allen nog een fijne avond!

Marianne

En oma bleef lopen.

Het is alweer woensdag. Vroeg uit de veren en even in de spiegel gekeken, tja ik zeg maar zo ik zeg maar niets. Met Mazzel gelopen en om kwart over acht zaten we weer in het knutselparadijs. Kacheltje aan en los gingen we weer.

Wat zullen we vandaag eens gaan maken. We hadden gisteren van de achterburen mooie dennetakken gekregen en wisten er natuurlijk wel raad mee. Een foto van wat het is geworden had ik graag geplaatst maar helaas er is geen enkele foto gemaakt vandaag. Compleet vergeten, morgen gaan we ze maken.
We hebben vanmorgen een paar moderne stukken in glas gemaakt met bolletjes erg leuk geworden als zeg ik het zelf. Om half tien hadden we het wel toe aan koffie en ja daar kwam oma ook al aanlopen. Ik moet het even vertellen hier oma, bij voorbaat al sorry maar we hebben wel gelachen met je. Het ging jawel om het senseoapparaat. Er zijn nu twee senseoapparaten bij de Familie Schwankhaus in huis. Een in het knutselhok en 1 in huis. Die in het knutselhok hadden we vanmorgen aan en oma zette de kopjes eronder en drukte op knopje koffie. Tja en toen gebeurde het het water kwam er bovenuit inplaats van onderuit. Potverdorie riep oma, vergeten het andere zakje eruit te halen. Ik lach alweer in een deuk want wist nu wat er ging gebeuren. Het apparaat deed niets meer. Teveel water op een plek waardoor die niets meer doet. Oma door de sneeuw met het senseoapparaat onder de arm om de ander op te halen.

Ik had er weinig vertrouwen in, Terugkomend met het andere senseoapparaat zette ze het aan er zat te weinig water in, even bijvullen nou de rest kunnen jullie raden natuurlijk het water kwam op plek waardoor het apparaat niet meer werkt. Dus dat werd wachten en na een tijdje was er dan eindelijk koffie met appelgebak, geen slagroom want oma had geen zin om die ook nog te kloppen. Ja Oma Schwankhaus brengt leven in de brouwerij en voorziet ons van het nodige advies voor een balletje meer daar en een takje minder hier. Daarnaast heeft ze tussen de middag en in de avond heerlijk eten voor ons staan. Er gaat wel eens een beetje mis maar dat geeft niet oma hoor, al die zakjes mix voor saus zus en mix voor saus zo. Dion zegt dat oma gewoon ietsjes ouder wordt. Mar we hebben weer pret gehad en deze dagen heb je weer met ons beleefd. Dankjewel voor de goede zorgen Oma.

Om half elf kwam de bekende tante ons helpen, en raad eens heerlijk eigengemaakte appeltaart mee. Monique Niemeijer rook het en kwam ook binnen, tja uitbreiding van het knustelhok die nu 12 vierkante meter bedraagt zal msschien toch moeten gebeuren.  Maar eens kijken of we dat zelf ook kunnen.

Het was wat krap en Oma ging naar binnen om de lunch voor te bereiden en tante R ging voor Marianne en haar kopje senseo zetten, nou de rest vertel ik maar niet maar er kwam overal water uit.
Ik krijg nachtmerries van dat apparaat. In de middag kwam Ria Bolt binnen om een prachtige oude lijst met ornamenten brengen. Daar weet ik wel weer raad mee natuurlijk. We hebben in ieder geval 30 bloemstukken klaar en morgen nog wat en dan stoppen we met de bloemstukken. Mijn lichaam gaat tegenstribbelen en dat moeten we niet hebben. Terwijl ik dit zit te schrijven voel ik nog steeds de kachel op mijn hoofd branden, het is geloof ik zelfs iets korter geworden. Theo belt nog even op de valreep, neeeee niet te vragen of we een leuke en productieve dag hebben gehad maar om te melden dat ik een hele dikke bekeuring heb gekregen in zijn auto.

Tja soms zit het mee en soms zit het tegen. Misschien moet ik wel voorkomen, en vier ik kerst in de cel, hebben we in ieder geval weer stof tot schrijven.

Hoezo 50 tinten grijs wij hadden de primeur van 67 Tinten Grijs.

Wake up, zonder nachtelijke tochten heerlijk geslapen. Vandaag niet geknutseld. Nee we gingen Ellen en Jan Willem verrassen in Leeuwarden op de Winterfair daar. Dina en Tante Roelie gingen ook mee. Het was niet glad bij de weg en om kwart over tien reden we richting Friesland. Gezellig kletsen over van alles en nog wat kwamen we drie kwartier later in Leeuwarden. Ik rij nooooooit te hard namelijk, wel goed dat we gordels in de auto hebben.

In het WTC werden we al warm ontvangen door muziek en een mooie warme entourage. Jassen bij de garderobe gedropt en los konden we. Leuke spullen, prachtige meubelen, sieraden, bloemstukken, kaassoorten, wijn etc. In de tweede hal zagen we Lifestyle de kroon staan.

Het was er al aardig druk en plotseling zagen ze ons. Verrassing riepen we. We werden hartelijk ontvangen en ze vonden het een leuke verrassing. Het werd al drukker en hebben eerst maar even koffie voor ze gehaald. Daarna heb ik mij een armband uitgezocht waar jezelf de tekst op kunt laten zetten die je wilt. Het is ontwikkeld door iemand van Minerva, en Lifestyle de Kroon verkoopt het voor diegene geweldig. Daarnaast hadden ze prachtige grote kaarten en kleine kaarten, waarop teksten staan die je niet gauw ziet.
We hebben leuke dingen gekocht en het was erg gezellig. Wij hadden het toe aan wat drinken en eten. De bediening zette ons graag op de foto en na een aantal malen lukte het.

We hebben een heerlijke dag gehad en om half twee zijn we terug gereden. Tot zover ging het er allemaal netjes aan toe. Voor de mensen die niet van pikante praat houden kunnen nu beter gaan stoppen met lezen.
We waren Leeuwarden nog maar net uit, en of het nou van de Gluhwein kwam ik weet het niet. Ik vertelde dat we gisteren met de mannen van ons hadden gelachen in het knutselhok, en we hun naar Etos hadden gestuurd. Naar Etos vroegen mijn tante en zus waarom ? Nou zei ik daar hadden ze de sexspeeltjes in de aanbieding twee halen 1 betalen. Nou zegt mijn Tante van 67 tinten grijs en wat hebben ze gehaald ? Ik zeg ze hebben niets gehaald, want ze vonden het niets. Zegt mijn Tante en nu komt het oren dicht. Ik durf het haast niet te schrijven. Hebben ze een anusroller gehaald ? Ik kon nog net het stuur vasthouden, alarmlichten aan en op de weg blijven. We lagen in een deuk en ze riep O nee zo heten die dingen niet ik bedoel iets anders. De trend was gezet. Mijn zus die ook niet voor een gat te vangen is hahahha. Zegt " Nou ik hoorde van de week een verhaal van een collega die zei, Dat er mensen zijn die tegenwoordig hamsters in holletjes stoppen en ............., verder vertel ik het niet, te grof voor woorden. Mijn tante haakte er weer op in en zegt, "O ja ik bedoel balletjes die je in je ..... kunt doen. We bleven er zowat in van het lachen. Ik zeg " ik zet gewoon mijn telefoon op de  trilstand en dat werkt prima. Maar ik ga wel googlen of het waar is. Mijn tante van 67 had het boek 50 tinten grijs en de vervolg boeken gelezen.

 Marianne en ik hebben ze niet gelezen maar ik geloof ook niet dat ik er warm van wordt. Ik heb ze beloofd dat ik er een Blog over zal schrijven en ze kennen me. Dus bij deze. Ik hoop niet teveel mensen geshockeerd te hebben en anders mijn welgemeende excuses en zal ik het voortaan bij het knutselen houden.

Waar is ons groen nu gebleven??

Zoals een ieder wel duidelijk is, is het winter, en dat is natuurlijk prachtig. Er zit echter wel een kleine maar aan vast. Want waar is ons groen nu? Gisteren al met de bladblazer de hederaheg schoongeblazen en mooie kransen van gemaakt. Deze morgen begon met het zoeken naar Mazzel, hij was ontsnapt uit de tuin, waar en hoe weet ik nog niet.  Marga stond al klaar om mee te zoeken, toen plots daar die zwarte rakker tevoorschijn kwam in de witte wereld. Vol onschuld en kwispelend kwam hij eraan in volle vaart. En dan moet je ook nog zeggen braaf goed zo kom maar, grrrrrrr.

Vanmorgen even gebrainstormd hoe we nu de rest gaan regelen. Onze bladblazer werkt helaas niet op batterijen dus dat gaat het niet worden. Marianne had al uit het raam gekeken of de lantaarnpaal in de tuin brandde, want dat is het teken van activiteit in  het knutselhok. Om kwart na negen waren we weer paraat.








De voorspellingen voor vandaag waren sneeuw sneeuw en sneeuw. We moesten maken dat we ons groen kregen als er straks een meter sneeuw zou vallen hihihi. Wij in de auto met vuilniszakken richting bos. We hadden permissie om de dennebomen die gekapt zijn mee te nemen voor kerststukken. Nou dat was natuurlijk mooi. Maar in deze witte wereld kwam het op onze hersens aan waar lagen die takken. Maar ondanks ons grijs blonde haar vonden we de weg, nou ja weg? We kwamen op de plek en schudden de takken schoon en konden knippen, knippen.

De wind waaide om onze oren en het water drupte uit onze neus van de kou. Ja wij hebben er wat voor over om een marktje te draaien. Marianne liep mopperend achter me aan en ik hoorde zoiets van "een ander gaat huis kerstsfeer brengen, kachel en kaarsjes aan en ja hoor wie lopen er weer in het bos" ik lig dan in een deuk natuurlijk.

Op een gegeven moment hadden we genoeg geknipt en wilden we teruggaan, ja wilden want van welke kant waren we gekomen? Het was net Hans en Grietje daar stonden we, raar hoor in een compleet witte omgeving waar alles precies op elkaar lijkt.

Deze kant op zei Marianne, ik zeg nee daar komen we niet vandaan, jawel zegt Marianne van die open vlakte, ik zeg " Mar er staan helemaal geen voetstappen van ons. Ik moet er nu nog om lachen hahaha. Op een gegeven moment zie ik voetstappen staan en zeg ja daar kwamen we vandaan. Blij blij  waren we. Marianne riep "Dat zijn mijn voetstappen zie je wat fijn he dat ik van die grote voeten heb".

En ja daar stond de auto. Thuisgekomen gauw aan de koffie en thee, ja werkelijk ik ga het niet meer vertellen maar ik zeg alleen maar senseo apparaat. hmhmhm.
We waren klaar om met onze hederakransen aan de slag te gaan en vinden ze alle vijf gelukt, moet er wel bij vermelden dat ik af en toe mijn spullen die ik wilde gebruiken, zomaar kwijt was. Ik zag ze later wel terug hoor maar niet in MIJN krans.

Een broodje gegeten tussen de middag en daarna weer volop bezig. Marianne heeft prachtige figuurtjes van vogelvoer en vet gemaakt. Zijn erg goed gelukt. Ik vroeg vanavond wie gaat een blog schrijven, kreeg maar geen reactie terug. Ik denk dat ze nu 80 van die figuurtjes aan het maken is.

Om drie uur zijn we gestopt en in ons huis bij de kachel gekropen, rode konen en loom. Nog een week te gaan en we krijgen zoveel hulp aangeboden uit hoeken waar we helemaal niet op rekenen. Zo leuk en alvast bedankt daarvoor. Morgen zullen we vast beginnen met wat stukken en frames om bloemstukken op te maken. Graag laten we jullie morgen meeproeven in de sfeer van onze bloemstukken. We zullen foto's maken en plaatsen op de site. Allemaal fijn weekend en geniet van de witte wereld.

Dag muis...

Van je compagnon moet je het hebben, let op. Ik vanmorgen in het knutselhok en zoals gebruikelijk 5 x rammelen aan de deur 3 x tegen de kastjes om onze bewoner muis te melden dat ik eraan kom. Ik lichtjes aan en kacheltje, alles hadden we gisteren opgeruimd en Marianne had al nieuwe vuilniszak over de vuilnisemmer gehangen. Ik denk zal even de zak in de vuilnisemmer doen en raad eens. Daar zit de muis in de vuilnisemmer, ja ik schrok me een rotje. Hij bewoog niet en na tijdje besefte ik dat hij heen was gegaan de sukkel was er natuurlijk in gevallen vannacht en kon er niet meer uit. Vanavond Marianne app gestuurd dat onze muis dood was. En wat zegt ze ???? Ja had gezien daarom heb ik er geen nieuwe zak in gedaan. Ik zal wraak nemen weet nog niet hoe maar wordt vervolgd.

 

Dit las ik maandagavond op facebook.

Zondagavond na het opruimen kreeg ik op geen enkele de vuilniszak in de vuilnisemmer. Dus hing ik d zak er maar over. Wrs heeft onze huismuis de zak als glijbaan gebruikt, dat was vast leuk maar het neervallen iets minder wrs. Tja en soms ben ik wrs niet zo duidelijk in m'n wapjes/sms'jes etc. Want ik had de muis niet gezien! Anders had ik hem natuurlijk ook niet voor Gien laten liggen....

De sfeer wordt grillig

Vannacht druk aan het werk geweest, er stond bij ons op de oprit een mega container met hout. Moest nog gezaagd worden voor de wintermarkt. Mijn zaag begaf het en alles moest met een figuurzaagje, uiteindelijk de container in brand gestoken, en toen werd ik zwetend wakker. Ik had weer eens geweldig gedroomd. Het hout wat ik heb gebruik ik veel voor de borden, krijg er niet genoeg van, vanaf morgen gaan we andere dingen dan borden maken, we hebben nog stof, takken, vogelhuisjes, engeltjes, broodzakjes, etc. twordtvastwelwat.

Vroeg mijn bed maar uit en op mijn gemak de dagelijkse beslommeringen gedaan. Om kwart over negen deed ik de schuttingdeur bij Marianne open en op hetzelfde moment kwam Marianne ook naar buiten. Twee zielen een gedachte, we waren er weer klaar voor.
Kachel lekker aan en kopje thee erbij. Marianne wou graag koffie maar jawel er ging weer iets mis met het water en senseo apparaat stopte er weer mee. De trend was gezet voor vandaag dit beloofde niet veel goeds. Theo kwam even gezellig bakje koffie drinken en foto's maken, het zijn weer mooie beelden geworden, Dankjewel kameraad heerlijk dat je dit voor ons doet je bent een schat.
Het nieuwe senseo apparaat werd uit huis gehaald en met een natte broek want het water was natuurlijk onderweg klotsend over mijn compagnon heen gegaan. HIHI wat had ze een lol. We hadden borden voor kerst ingekocht om leuke setje van te maken, op een dienblad blijven ze niet mooi staan, hoe zullen we dit nu eens doen. Dan maar met leuk touw omwikkelen, nou dat ging geweldig en het werd al gezelliger, ik moet zeggen we zijn wel aanhouders want uiteindelijk werd het een geslaagd project nadat we tig keer de kleine engeltjes weer rechtop op het bord moesten zetten.

 

Ik was een krans met rode wol aan het wikkelen en Marianne nam dit even van mij over, ik keek al een paar maal waarschijnlijk wanhopig omhoog en zei nog heel voorzichtig dat ik de boel niet in de knoop moest hebben. En als Marianne dan begint te grinniken weet ik accuut hoe laat het is. Natuurlijk de boel in de war, hoe kom ik nu toch aan twee uiteinden zei ze.

Ik zeg tegen haar kijk maar uit dat jij zo niet aan jou eind komt. Ja we lachen humhum wat af.
We hebben vanwege de kou een heerlijke kachel in ons knutselhok, maar vandaag of morgen zijn we allebei kaal want het gaat nog een keer mis. Als we staan te werken in volle aandacht dan merken we niet dat ons haar opwarmt door de kachel en we komen er elke keer nog net op tijd achter.

En zo verliep onze morgen en hadden we weer volop productie. We hebben nog twee weken te gaan. Deze week nog voor de gewone accessoires en vanaf aankomende vrijdag beginnen we met de bloemstukken, heb er zin in vooral in de gezelligheid van de laatste week. We hopen dat het een groot festijn wordt en dat we jullie allemaal mogen begroeten zondag 16 december aanstaande. Even een knuffel en kletspraatje maken heerlijk is dat altijd. Morgen gaan we nog weer aan de slag en natuurlijk houden we jullie op de hoogte. Ik schrijf de blogs  omdat Marianne niet eens de kans krijgt hahaha zo snel ben ik op het moment.

Vingercondooms humhum

Donderdagmorgen om negen uur vertrokken met Maja en Marianne naar Leer. Even gezellig winkelen. We waren en er snel en Maja en Marianne vroegen zich af hoe ik de weg zo goed wist. Tja, ik rij er wel vaker even heen. "Even heen rijden" ging het in koor, met de nadruk op even.
Ik vind autorijden heerlijk en zou zo naar Zuid Frankrijk rijden vandaag met jullie, zei ik. Nou zij niet met mij gaven ze te kennen. Ik wist mijn plek direct weer. Na een parkeerplaats te hebben gevonden begonnen we in winkel 1.

Dat is een winkel waar ik graag kom met Marianne om spulletjes te kopen voor te knutselen. Dit keer was er nog niet zoveel en hadden we weinig af te rekenen. Wel mocht ik iets af rekenen wat Maja wilde kopen, kan helaas niet zeggen wat het is, maar het had wel knopjes, dusssss. Gauw de spullen in de auto gelegd en verder gestruind. Er is een mooie winkel met woonaccessoires waar we graag komen al is het maar om ideeen op te doen. Ze hebben alles prachtig gedecoreerd. Nadien was het tijd voor koffie en een broodje. Rustig gezeten en gekletst, ja vooral rustig want meestal als ik mijn kopje thee op heb, trek ik mijn jas aan en moeten we weer verder. Marianne vroeg of ze nog een tweede kopje mocht met Maja. Ik wil dan ook niet moeilijk doen en heb het voor deze keer getolereerd.

Teruglopend door het centrum naar de auto liep het al weer tegen 1 uur en zijn we op ons gemak en op snelheid teruggegaan. Was een geslaagde en gezellige dag. Op de terugweg nog even langs de bakker want Maja moest nog iets voor toneel meenemen bij de koffie.

Marianne had net haar handen in de creme en kon niet uit de auto. Bij terugkomst had ze nogal commentaar waarom het allemaal zo lang duurde en er was niet eens iemand anders in de winkel. Maja en ik kijken elkaar aan en dachten maar even niets.
Bij thuiskomst heb ik het schilderij afgemaakt voor de vrouw van een van mijn vaste verplegers in het WZA. Hij wilde het voor haar verjaardag geven. Dus Tante Til maar weer aan de ververij. Fijn als je zoveel persoonlijkheden hebt als ik, Giena, Swieber, Tante Til, Mama, Willem met waterpomptang, dorpsgek, Sinterklaas etc. Kun je je altijd achter iemand verschuilen.
Gisteravond vroeg op bed want de lamp was uit bij Gientje na zo'n fijne  vermoeiende dag.
Vanmorgen vroeg uit de veren want ik kreeg voor acht uur al bezoek. Martijn de verpleger kwam na zijn nachtdienst bij mij het schilderij halen. Ik had gezegd kom maar, dan maak ik nu eens een ontbijtje voor jou. Was leuk om de rollen eens om te draaien. Het schilderij werd goedgekeurd, nu maar hopen dat zijn vrouw het ook mooi vindt. Tijdens het schrijven van dit blog heb ik al vernomen dat het goed ontvangen is door haar en dat maakt Tante Til weer blij.

Na het vertrek van Martijn, ik met Mazzel lopen en naar het knutselhok. Wat was het buiten mooi vanmorgen prachtig dat je dat toch mee mag maken zo'n lucht, zon, witte laag over de velden. Happy ben ik dan, zo happy.
Gauw het kacheltje aan en natuurlijk 5keer rammelen en drie keer kastjes klepperen voor de muizen, maar nogmaals ik ben er echt niet bang voor.
Ik ben met hele leuke papieren broodzakjes begonnen te decoreren, als voorbeeld voor Marianne, kon ze vanmiddag mee beginnen als ze het leuk vindt. Vanmorgen moest ze op verjaardag. Was wel beetje speciaal want Marianne haar moeder is na een half jaar opgenomen te zijn geweest in het Umcg, gisteren weer thuisgekomen. We hopen dat het goed gaat en Marianne had voor haar een grote bos bloemen als welkom thuis meegenomen.
Marga kwam nog even aanwaaien en nam Mazzel nog weer mee.

De tijd vloog weer voorbij en voor dat ik het doorhad kwam Marianne eraan.
Samen een broodje gegeten in het knutselhok, en toen weer aan de bak. Nou wil het volgende dat de broodzakjes gestempeld moesten worden. Ik zeg nog zo tegen Marianne, het is priegelwerk en kijk uit dat je vingers niet met inkt aan die zakjes komen. En wat dacht je wat, natuurlijk binnen vijf minuten lag ik al weer compleet in een deuk. Ik moet vingercondooms om die vingers hebben zei ze. Ik de vingercondooms gepakt en vliegensvlug alsof ik dagelijks condooms om doe, ik bedoel natuurlijk die vingercondooms, bij Marianne om de vingers. Het ging stukken beter zo.

Ik heb borden met project Friese doorlopers gemaakt, de schaatsen raken echter op en ik zal morgen wel weer wat anders bedenken,... of vannacht. Voor nu ga ik stoppen en een beetje eten voor de family maken. Velen vieren  dit weekend misschien al Sinterklaas, ik wens hun heeeel veel plezier. Wij vieren het van de week met het gezin en moeten alle vier nog inkopen doen en surprises maken. Ach creativiteit genoeg, zal wel los lopen.
Theo heeft onze site weer helemaal gepimpt en hopen dat er velen weer in ons gastenboek schrijven. Nog twee weken te gaan en dan is het zover: de wintermarkt. De flyers zijn klaar en worden verspreid. Fijn weekend allemaal.

Uitnodiging Winterfair 16 december

Het zijn allemaal schaatsen.

Maandagmorgen wakker worden vrouw Bruinsma. Spoelen, douchen aankleden wandelen met Mazzzel en creatief zijn. Mazzel ging met me naar het knutselhok en na 5 keer aan de deur te hebben gerammeld en drie keer tegen de deurtjes hebben geschopt achtte ik de kust muisvrij. Maaaaar ik ben echt niet bang voor muizen hoor. Ik had wat opstart problemen in mijn bovenkamer maar die heeft iedereen wel eens. Ben begonnen met zagen van planken voor borden te maken met een stukje hollandse nostalgie. Friese doorlopers ik heb ze overal vandaan gehaald, uit Gelderland, Groningen, Friesland, marktplaats is gewillig maar jeetje die Friese doorlopers ook hoor. Ik heb 21 paar gekocht en vind ze geweldig elk uniek, roestig, met leren veter, met gekleurde veter, stinkend naar rook, muffig. Ik vind het helemaal geweldig.

Mazzel was bij mij en had al gauw weer van alles in zijn bezit, plastic flesje, handschoenen, bal, wol, tshirt ik kan er niet naar grijpen. Volgens mij lacht hij zich inwendig rot om mij. Christel was er ook al vroeg en we hebben gezellig bijgekletst over van alles en nog wat. Christel gaat kerstsokken naaien om die later met tekst te stempelen, ja heb heel wat creatieve vriendinnen om me heen. Marga kwam langs en nam Mazzel en haar honden mee te wandelen. Na de wandeling was Mazzel zo mak als een lammetje.

Francisca en Myrte kwamen buurten, lekker kopje thee gedronken en gekletst. Voor dat ik het in de gaten had was het half twaalf. Naar huis gegaan en voor mijn mamsie haar rustplaats een bloemstuk gemaakt.
Met Dion een broodje gegeten en om 1 uur naar Haren gegaan. Heb even bij het graf gestaan en aan mamsie verteld dat er weer een Wintermarkt komt en of ze die dag bij me is om te kijken hoe geweldig het weer wordt. Moeilijke momenten heb ik dan ook wel even.
Daarna bij mijn zusje Anneke geweest, Het huis al in de wintersfeer met vele spulletjes die ze bij ons op de Wintermarkt vorige jaren heeft gekocht. We hebben gezellig gekletst en gelachen. Ze vindt mij een gekke zus en is supertrots op me, ik vraag me werkelijk af waarom. Eigenlijk kwam ik bij haar om de metamorfose te zien op de bovenverdieping, toen ik echter op de terugreis was en door Noordlaren reed, moest ik vreselijk lachen ik was niet boven wezen kijken. Op hetzelfde moment kreeg ik een sms waarin Anneke zegt. "He zus mooi geworden boven he" ,lachen.
De dag was al weer bijna voorbij maar thuis toch nog even met een schilderij verder die ik voor iemand moet maken. Dion werd aangestoken door mij en begon aan zijn schoolsurprise wat een gezelligheid. Na het eten echter compleet out en op bed. Ik dacht lekker slapen. Nou dat heb ik gedaan tot ik op een gegeven moment droomde maar mijzelf ook hardop hoorde zeggen, Hé ik ben mijn voeten kwijt, hoe kan dat nou, ik het ze net echt nog. Gierend van het lachen werd ik wakker en Theo kwam niet meer bij. Ja werkelijk zelfs als ik slaap vreet ik nog van alles uit.
Vanmorgen het ochtendritueel even anders Maud was vrij en die ging met Mazzel lopen, ze was al om kwart over zes wakker, altijd vroege vogels bij ons. Samen gingen we naar het knutselhok en ja 5 keer deur kloppen en drie kastjes, geen muis te bekennen. Maud heeft planken voor me geverfd, labels gemaakt en geleerd hoe ze goed schroeven moet boren. We hebben werkelijk de hele morgen samen gekletst was een hele speciale morgen met een gouden randje. Dank je lieve dochter mamsie houd van je.

Tussen de middag kibbelingen voor de kids gehaald. Ik nog even weer geknutseld en naar Monique Niemeijer geweest, hieperdepiep ze is jarig vandaag. Net gegeten en nu de lamp uit. Vroeg mijn bed in. Morgenvroeg komt mijn vroegere bazin en ja die kan klussen als de beste, jullie snappen natuurlijk wel waar de koffie wordt gedronken in het knutselhok, maar eerst lekker slapen. Voor vandaag snaveltjes dicht en oogjes toe slaap lekker.

We zullen doorgaaaaaaan,

Waar zullen we deze blog beginnen, er is zoveel gebeurt de afgelopen twee weken. We hebben een geweldige markt gehad in Annen. Gezelligheid ten top. Vele bekenden gezien. Echter ging het met mij die dag al niet zo denderend en helaas werd dit de dag erna erger. Maandag met spoed opgenomen een ct scan gemaakt en jawel bingo. Abces in het bekken. Woensdags een operatie, drains erin. Ik knapte nadien goed op en vond het donderdags welletjes. Mijn armbandje met gegevens afgedaan en ik zei tegen de arts dat ik op dat moment dus illegaal was en uitgezet moest worden. Dit gebeurde en ik was donderdagmiddag weer thuis. Of het door de narcose kwam weet ik niet maar mijn hoofd zat nog voller dan vol met creativiteit. Ofterwel ik zat zaterdags alweer in het knutselhok. Ik met mijn handen in de verf en Marianne met haar handen in het haar. Wat moet ik toch met jou zei ze. Ik zei gewoon dooorrgaaaan.
En dat hebben we dus unaniem besloten gewoon doorgaan.

Vrijdagmorgen in het knutselhok aangekomen zag mijn oog iets waar ik niet bang voor ben maar menigeen wel. Ik zag een muis waar daar in t hok echt waar. Hij had een zakje met meel opengemaakt en heerlijk van de koekjes gegeten, tjaa geef haar of hem eens ongelijk. Ik ben er niet bang voor maar rammel nu eerst vijf keer aan de eur, schop tegen de kastjes en ga dan pas rustg zitten hahahaha, maar bang ben ik er echt niet voor.


We hebben afgelopen vrijdag dan ook een bezoekje gebracht aan de locatie van de Winterfair van de Camping de Hondsrug. Wat een enthousiasme ook aan die kant. We hebben ons oog op de carport laten vallen en daar komt 16 december onze markt te staan. Verder zullen er nog 20 stands komen. Een groot gebeuren voor dorp Eext en we hopen dat dit een geslaagd evenement wordt. Aan ons zal het echt niet liggen al moet ik er ook bij gaan liggen. Na het bezoek kon ik niet laten om het bos aan de overkant van de Camping in te gaan. Met Marianne achter me aan, zag ik zoveel spullen dat we aan tas niet genoeg hadden, maar gelukkig had ik Marianne bij me hahaha. Die heeft een mega  workout gehad die ochtend.

Thuisgekomen droge kleren aan en verder knutselen. Zagen, schuren, knippen, plakken, nieten, etc we draaien onze hand nergens meer voor om.
Zaterdagmorgen ben ik met mijn zus hout wezen halen bij een collega van haar. Ja zelfs mijn zus krijgt oog voor het materiaal wat ik nodig heb. Ze vroeg mij, neem je de grote auto mee anders past het hout er niet in. Ik zeg hoezo niet. In mijn peugeot 107 past alles als ik dat wil. Bij haar collega aangekomen, aangebeld en voor dat zij de schoenen aanhadden, had ik met mijn zus het hout al in de auto. Het paste precies humhum. Mijn zus is de rustigheid zelve en ik ben geloof ik het tegenovergestelde. Haar collega is denk ik nu nog aan het nadenken of wij wel echte zussen zijn. Maar Karin Bruins bedankt voor het hout ben er erg blij mee.

Met het hout snel naar huis want s'middags moesten Marianne en ik alweer ergens anders opdraven voor kerstspullen. Ik denk dat ik mijn bijnaam Swieber eer aan doe, voel me er in ieder geval heerlijk bij.
Thuis gekomen in mijn joggingbroek tiramisu gemaakt en wat labels. Lekker op de bank met Theo en kids. Waarom heeft een dag maar 24 uur??
Vandaag eerst met Mazzel in de wind gelopen heerlijk je hoofd leegmaken van zorg, verdriet, teleurstellingen en andere zaken. Om half tien zat ik na het ritueel van vijf keer deur rammelen en kastjes schoppen op mijn stoel en heerlijk begonnen met borden maken, er komen oude friese doorlopers op.
Om tien uur verscheen een fris en fruitige Marianne die op stap was geweest en er jaren jonger uitzag dan gisteren, ze heeft een heerlijke avond uit met vriendinnen van vroeger gehad.
Onze Maud kwam om half elf aanlopen en heeft ons geholpen.

Ik wou nog wat spullen ophangen en dat ging prima, nadat ik daarmee klaar was ging het echter een beetje mis, de hamer lag nog op de stoel waarop ik ging zitten. Ik kan jullie vertellen dat het zacht uitgedrukt niet prettig was. Maud en Marianne wilden wel in lachen uitbarsten maar zagen mijn gezicht en dachten doen we maar niet. Astrid kwam door de storm in haar hardloop kleding gezellig aan, en Moniek schoof er ook nog bij. Ik kan jullie vertellen dat het een gezellige boel was. De mannen keken wat voor spullen we hadden gemaakt en knikten tevreden naar elkaar. We hebben een heerlijke dag gehad. Nog drie weken naar de markt toe, een week geleden dachten we dit wordt hem niet. Het wordt hem echter wel.