De sfeer wordt grillig

Vannacht druk aan het werk geweest, er stond bij ons op de oprit een mega container met hout. Moest nog gezaagd worden voor de wintermarkt. Mijn zaag begaf het en alles moest met een figuurzaagje, uiteindelijk de container in brand gestoken, en toen werd ik zwetend wakker. Ik had weer eens geweldig gedroomd. Het hout wat ik heb gebruik ik veel voor de borden, krijg er niet genoeg van, vanaf morgen gaan we andere dingen dan borden maken, we hebben nog stof, takken, vogelhuisjes, engeltjes, broodzakjes, etc. twordtvastwelwat.

Vroeg mijn bed maar uit en op mijn gemak de dagelijkse beslommeringen gedaan. Om kwart over negen deed ik de schuttingdeur bij Marianne open en op hetzelfde moment kwam Marianne ook naar buiten. Twee zielen een gedachte, we waren er weer klaar voor.
Kachel lekker aan en kopje thee erbij. Marianne wou graag koffie maar jawel er ging weer iets mis met het water en senseo apparaat stopte er weer mee. De trend was gezet voor vandaag dit beloofde niet veel goeds. Theo kwam even gezellig bakje koffie drinken en foto's maken, het zijn weer mooie beelden geworden, Dankjewel kameraad heerlijk dat je dit voor ons doet je bent een schat.
Het nieuwe senseo apparaat werd uit huis gehaald en met een natte broek want het water was natuurlijk onderweg klotsend over mijn compagnon heen gegaan. HIHI wat had ze een lol. We hadden borden voor kerst ingekocht om leuke setje van te maken, op een dienblad blijven ze niet mooi staan, hoe zullen we dit nu eens doen. Dan maar met leuk touw omwikkelen, nou dat ging geweldig en het werd al gezelliger, ik moet zeggen we zijn wel aanhouders want uiteindelijk werd het een geslaagd project nadat we tig keer de kleine engeltjes weer rechtop op het bord moesten zetten.

 

Ik was een krans met rode wol aan het wikkelen en Marianne nam dit even van mij over, ik keek al een paar maal waarschijnlijk wanhopig omhoog en zei nog heel voorzichtig dat ik de boel niet in de knoop moest hebben. En als Marianne dan begint te grinniken weet ik accuut hoe laat het is. Natuurlijk de boel in de war, hoe kom ik nu toch aan twee uiteinden zei ze.

Ik zeg tegen haar kijk maar uit dat jij zo niet aan jou eind komt. Ja we lachen humhum wat af.
We hebben vanwege de kou een heerlijke kachel in ons knutselhok, maar vandaag of morgen zijn we allebei kaal want het gaat nog een keer mis. Als we staan te werken in volle aandacht dan merken we niet dat ons haar opwarmt door de kachel en we komen er elke keer nog net op tijd achter.

En zo verliep onze morgen en hadden we weer volop productie. We hebben nog twee weken te gaan. Deze week nog voor de gewone accessoires en vanaf aankomende vrijdag beginnen we met de bloemstukken, heb er zin in vooral in de gezelligheid van de laatste week. We hopen dat het een groot festijn wordt en dat we jullie allemaal mogen begroeten zondag 16 december aanstaande. Even een knuffel en kletspraatje maken heerlijk is dat altijd. Morgen gaan we nog weer aan de slag en natuurlijk houden we jullie op de hoogte. Ik schrijf de blogs  omdat Marianne niet eens de kans krijgt hahaha zo snel ben ik op het moment.