Een beer op de weg en wat voor een,

Goededag allemaal, een mens kan wat beleven en gelukkig doen we dat alle dagen. Als het niet thuis gebeurd, dan wel ergens anders. Of we het leuk vinden?? Tja, ik wel maar begrijp wel dat er mensen zijn die liever niet met ons in contact komen. Zo ook vandaag weer eens.

Om half tien vanmorgen zijn we vertrokken richting het zuiden des lands, om wat spulletjes in te kopen voor onze Winterfair. Het begint altijd met een check, want we willen nog wel eens iets vergeten, vanmorgen niets vergeten maar ...iets teveel bij ons. De kofferbak lag nog vol met hout en we kwamen er gelukkig achter na een eindje te hebben gereden.

Hoever we waren vertel ik niet, want dan liggen jullie aan het begin van het lezen al dubbel. We zijn terug gereden en vol goede moed weer op weg gegaan. Druilerig weer en de kachel omhoog, Marco Borsato erop met "Vandaag is rood", nou dat zal het nog worden grrrr,

Om half twaalf kwamen we aan bij onze afspraak en het was al een gezellige drukte. Vandaag was ondernemersdag en wij horen daar wel niet bij, maar waren toch uitgenodigd omdat we altijd iets lekkers meenemen naar onze vriend Kees. Binnengekomen eerst bij de heaters zitten met een kopje thee.

Daarna kregen we onze eigen magazijnchunck toegewezen en hij mocht er wezen. Zo, ik dacht bij voorbaat die laat ik een paar keer klimmen voor ons zodat zijn goddelijke lichaam zichtbaar bleef.

Marianne heb ik direct vermanend toegesproken, dat we hem eerlijk zouden delen.
Wat een paar leuke uren hebben we gehad en volgepakt met de auto naar ons volgende adres.

 Ik had op Marktplaats tien paar oude friese doorlopers gekocht en dacht die nemen we direct even mee. Onze tommie leidde ons dwars door de bossen en plots roept Marianne "oooo een beer op de weg."

Ik dacht ja hoor, een beer op de weg. Ik zei heb je een seniorenmoment of zit er een beer op de fiets.

Mensen ik zie nooit beren op de weg en nu zal het waar zijn zeker. Ook ik zag wel een silhouet zitten, maar een beer??? Ik minderde toch maar wat vaart en zag werkelijk ook iets. Dichterbij gekomen zag ik dat het geen beer was. Het was een vreemdeling zeker die verdwaald was zeker, zal eens even vragen naar zijn naam. Ik stopte en draaide het raampje open. De persoon die echt geen beer was draaide zich om en gadvedegadver het was een zwerver met een loopneus van hier tot Tokio.

Hij kwam op ons afgelopen en ik gaf wat gas en speurde weg. Oooo we piesten bijna in onze broek van het lachen. Dat hadden wij weer. Tommie zei keer om indien mogelijk, keer om indien mogelijk. Ik dacht waar ik ook terecht kom ik keer nooit niet om. Dikke middelvinger.

We werden een eindje omgeleid en kwamen bij het adres waar ik een leuke lunch had bedacht, Wat een leuke gelegenheid. "De Peerdenstal" en wat dacht je wat Gesloten alleen vandaag ivm wilddag, nou die wilddag hadden we al mooi meegemaakt. Ik was al redelijk roppig na die engerd en Marianne houd zich altijd wijzelijk stil dan. Dan maar rechtstreeks (ja dat hoopte ik) rechtstreeks naar de Friese doorlopers verkoper.

We reden door de bossen en volgens mij bestaat de omgeving Arnhem alleen maar uit bos en rechts van mij zag ik iets gebeuren wat je niet geloofd. Maar gelukkig heb ik altijd mijn toestel bij mij om het vast te leggen. Stoppen in de berm en We keken onze ogen uit, varkens die op een glijbaan werden gezet en er af gingen, geweldig plons zo in de drek. Ik zou er zo bij gaan, maar werd door mien vriendin dringend verzocht gewoon weer in de auto te gaan en verder te rijden

.
Na onze schaatsen te hebben opgehaald konden we twee dingen doen of we gingen via de landelijke route op naar huis en voor safe via de snelweg. We hebben voor de snelweg gekozen. Of dat slim was.??? Voor ons reed een pracht Landrover en we bleven hem met dezelfde snelheid volgen. Na een km of 10 vertrouwde hij het niet en remde iets af. We haalden hem in en hij keek zijn ogen uit, hij dacht vast dat we van Blik op de weg waren en hem aan de kant zouden zetten. Mar en ik hadden dikke pret en zagen het natuurlijk al helemaal voor ons.

Thuis aangekomen zaten de mannen al op onze verhalen te wachten en wat we mee hadden gebracht. Zij keuren altijd of we het hebben goed gedaan.

We namen wat te drinken en Henk en Theo hadden het over leuke Appjes die ze naar elkaar hadden toegstuurd. Even later uit het niets zegt Marianne tegen Henk. Henk laat Giena hem even zien. Nou ik verslikte me nog net niet en de mannen keken elkaar ongelooflijk aan. Hahahaha Marianne bedoelde het Appje maar wij iets anders. Ik heb niets gezien en kon dat na het avontuur van vandaag ook allemaal niet meer aan.

Voor nu ga ik stoppen en proberen lekker te slapen. Zal wel weer dromen worden. Aankomende week hebben de beide gezinnen een ziekenhuisbezoekenweek. En eigenlijk kunnen we dat niet wachten. Gisteren hoorde ik mooie tekst en dacht ja zo ga ik er mee om. "Het leven haalt je neer, en het is aan jezelf de keuze of je naar beneden glijdt of jezelf omhoog haalt". En ik ga voor het laatste.