donderdag 20 december 2012

Onenigheid met de Afwasmachine




Zo maar eens even weer wat bijkletsen op ons Blog. Mijn computer is nog steeds bij de maker dus moet het met andere computer doen. Deze is zo traag dat als ik drie zinnen heb getypt het eerste woord er net staat. Maar ik zeur er niet over want Theo wil mij een Ipad kopen en die wil ik absoluut niet. Ik heb niets met computers, ze moeten alleen werken. Nou zoals jullie weten hebben we de markt achter ons. Mega geweldig kan niet anders zeggen. We waren er om half negen s'ochtends en het plenste. Gelukkig hadden wij een droge plek en kachel bij ons. Wat kon er nog gebeuren? Om half tien kwam er wat leven in de brouwerij er waren meer standhouders en om elf uur kon de boel los. We hadden houtblokken gekocht om te branden. Marianne zei "zullen we ze binnen branden is wel gezellig" Ik keek bedenkelijk en heb ze toch maar buiten aangestoken. Soms kun je beter niets zeggen en gewoon doen wat het beste is. Al gauw was het een drukte en gezelligheid van jewelste.

We kwamen er al direct achter dat men onze catering miste, geen appeltaart, brownies, cake en kofiie, thee. Volgend jaar zullen we hier rekening mee houden.

De dag vloog voorbij en de spullen vlogen weg. We dachten we houden genoeg over voor vrijdag de 21e bij Lifestyle De Kroon. Waar we ook zullen staan.
Nou niet dus we hielden twee bakken met spul over en dat was het. Hoezoo opnieuw productie. Hoezoo even de bestellingen wegwerken. Maar natuurlijk is dat weer gelukt en dinsdag aan het einde van de dag waren de bestellingen klaar.

Marianne moest gewoon werken in de dokterspraktijk en was woensdagmiddag weer vrij. Zoals de meeste van jullie hebben gelezen had ik woensdagmorgen een klein bedrijfsongeval. Wat er gebeurt weet ik niet precies maar het had met engeltjes te maken die ik op een plankje wou zetten. Ik vond het al ondingen en nu noem ik ze geen engeltjes maar bengeltjes.
Maar om lang verhaal kort te maken. Vinger stuk, nagels los, beroerd, bloed, boos, lachen en ja klaar weer. Gistermiddag niets meer gedaan en thuis wat met kids gekletst en lampjes opgehangen, eigenlijk was ik eerlijk gezegd beroerd van die vinger.

Gekookt heb ik niet, kids wilden naar de Mac, nou lust ik daar niets van en Theo ook niet, maar we zijn gegaan via de Mac Drive. Besteld meegenomen en opgegeten.
In huis op bed en direct in slaap gevallen. En ja hoor gedroomd. Theo heeft het weer opgenomen ik heb het vanmorgen geluisterd en met kids enorm gelachen. De droom ging over dat de kippen mijn Tiramisu hebben opgegeten. Mijn heerlijke Tiramisu, vergemme die rotkippen, er zaten lange vingers in en rauwe eieren. Etc etc. Theo vroeg aan mij waarom ben je zo boos? Ik zeg het vliegtuig is gekaapt, door die rotkippen. Tjaaa misschien toch maar eens in therapie gaan hahahaha.


Vandaag een gezellige dag. Al vroeg bij Marianne. Bloemstukken maken ging niet met de hand maar ach een paar kransen moest kunnen. Die zijn er gekomen en al zeg ik het zelf we zijn er tevreden over. Thea kwam gezellig langs en we hadden een zeer interressant gesprek. Thea en Jan hadden onenigheid met de Afwasmachien, ja mensen er worden zeer zware gesprekken bij ons in het knutselhok besproken. De onenigheid is uiteindelijk niet door Jan opgelost er moest een deskundige aan te pas komen voor de afwasmachien weer functioneel werd.

De dag vloog verder voorbij, er moesten knakworsten naar school worden gebracht voor de kerstlunch, ik moest zingen met school bij de boom. Gelukkig zorgt Marianne ervoor dat ik voedsel nuttig want anders wordt het niets. Vanavond hebben we Indisch gegeten, mijn vriendin Ingrid bracht weer voor een heel weeshuis eten. We hebben gezamenlijk met de Familie Schwankhaus genoten.

Na het eten nog even bij Maud gekeken op school die had kerstmarkt en zo belandden we uiteindelijk in ons bed. Nog eventjes de blog schrijven en dan slapen. Morgenavond hopen we op veel gezelligheid, aan ons en Lifestyle De Kroon zal het niet liggen. Welterusten allemaal en morgen gezond weer op.

donderdag 13 december 2012

Op naar de camping morgen

Het zal toch niet waar zijn..... Gien is nog niet aan het schrijven. (Als 1 van de TworTwatter kan ik achter de schermen kijken). Wil steeds zo graag een blog schrijven. Voor ik ook maar denk zal eens wat gaan schrijven gaat mijn mobiel, bliebblieb. Nou dan weet ik het wel: blog is klaar! Gelukkig schrijft Gien wel op een grappige manier, dat scheelt zoveel.
Vanmorgen was Gien al bezig met het maken van een frame voor de hangende bloemstukken. Gisteren hebben we aan het eind van de middag nog groen gehaald, bij de achterburen van Gien. Zij moest natuurlijk takken hebben die nogal hoog hingen. Dus ik moest met een handvat van een schep de takken naar beneden trekken. Elke keer als ik aan zo'n tak trok kwamen er meerdere druppels op mijn hoofdje terecht. Heb heel wat afgejodeld in die tuin. Gelukkig voor Gien zit ik op het koor en klinkt dat wel zuiver :) Als een verzopen kat
kwam ik thuis direct onder de douche en daarna aan de glühwein. Lekker gloeien. Schoonmoeder kookte, op een gegeven moment rook het wel heel erg aangebrand. "Nee, hoor dat ik niet zo, er brand niets aan, dat kan niet" Nou dat kan dus wel. Er zat namelijke wel een hele rare smaak aan de stamppot bruine bonen. Omdat het nu al 2 x niet helemaal goed was gegaan werd er in huize Bruinsma al gevraagd wat er vandaag gegeten zou worden.  Dus ik kreeg om 19.20 uur een sms'je: nasi klaar voor morgen. Dus er werd op safe gespeeld! Wij hebben het net gegeten en het smaakte heerlijk!
Maar nu verder met vandaag. Gien had 1 frame klaar en een ander was ze aan het binden. Na wat uitleg kon ik beginnen met steken. Ria kwam er rond half 9 ook al aan. Zij ging 3 kleinere hangstukjes maken. Ria wou buiten werken. Dat wilden wij natuurlijk niet. Dat zou wat zijn, wij binnen bij de kachel en zij buiten. Even wat aan het schuiven geweest met de werktafel en zo kon onze gast ook lekker in ons warme knutselparadijs werken.

Toen was het natuurlijk weer tijd voor een koppie thee en koffie. De waterkoker deed weer goed z'n best maar de senseo!! Nou vergeet het maar, je doet er water in: drukt op het knopje en hij blijft knipperen. Zo langzamerhand weet ik dan meteen dat het niet goed is. "Laat dan even langer knipperen" zei Gien. Nou je kon wachten tot je een ons woog maar hij bleef knipperen. Dus weer naar de keuken en de nieuwe weer halen. Van Henk mag ik de nieuwe eigenlijk niet meer meenemen naar achteren maar hij is toch aan het werk en er moet toch echt koffie worden gedronken.

Beloof dat ik vanaf nu niet meer schrijf over de senseoapparaat, ook al loop ik nog 20 x heen en weer, want dit is een dagelijks terugkerend probleem. De rest zet al geen koffie meer, die denken vast al: kan ik weer met de senseo onder de arm naar de keuken. Heeft iemand een oplossing voor ons?? Please!!!
 Monique kwam even later ook binnen en zij kon direct een koppie thee krijgen :) Monique wou ook graag iets maken voor ons. Maar dan moest er eerst klimop worden geknipt. Ze had de rand heel mooi met klimop gestoken en daarna kwam een ander groen was. Het bakje was bijna klaar toen Gien zei dat klimop is niet mooi, roets alles uit het bakje. Werkelijk waar. Uiteindelijk is het een mooi resultaat geworden. Ik heb vast gelegd dat Monique ergens mee bezig was. Waarmee??  Ook had ik een foto gemaakt van Gien's achterwerk want ze had eindelijk een goeie broek aan. De afgelopen dagen alleen 2 broekzakken zien lopen, nu ziet het er weer wat normaler uit. Normaal bespreken we nooit elkaars achterwerken maar die 2 broekzakken kon echt niet meer. Had foto's met Monique's toestel gemaakt want al onze apparaten moesten worden opgeladen. "Stuur je de foto's naar mij?" zei Gien. Dus wrs komt het achterwerk van Gien niet op deze blog te staan!
Eindelijk was het hangstuk klaar. Gien had er ook 1 gemaakt. Moest mijn stuk onder de overkapping hangen want als het bleek dat het aan de bovenkant ging hangen dan kon je alles weer opnieuw doen. "Ga toch niet 3 uur steken om het vervolgens weer uit te halen!"
Bij mij bleek het maar 1 takje te zijn. Ik sprong een gat in de lucht en deed ook maar direct een dansje: oh jea oh jea.
Je weet wel met die armbewegingen er bij.

Monique en Ria gingen rond de middag weer naar huis, bedankt nogmaals meiden. Gien ging een broodje Eexterhalte maken. Tjonge jonge wat lekker! Ben ik blij dat mijn pc deze week niet komt. Voor het recept moet je bij Gien zijn ze stuurt het graag aan een ieder door.
Zoals gisteren iemand zei: "jullie motortje moet goed blijven branden deze week" Dat lukt aardig.

Na de middag heeft Gien nog een pronkstuk gemaakt. Ik heb onder de overkapping opgeruimd en wat foto's gemaakt. De batterij was inmiddels opgeladen.Vond de foto's ook enorm donker vond die tekst black light ook zo vreemd. Was toestel van Gien. Ben benieuwd of ze gelukt zijn. Als dit zo is plaatst de webmaster ze er vast wel bij en anders zij ze mislukt..

Op een gegeven moment ben ik naar binnen gegaan om te gaan stofzuigen. Grrr, bleek de zak vol te zitten en had ik geen reservezak meer. Ook lag er een verscheurde kerstkaart in de keuken.
 Was duidelijk te zien dat er een hond aan had gezeten. Wij hadden dus even geen mazzel. Foto rechts boven zegt genoeg.............

Stop ermee, dochter smst of ik haar kan komen halen  uit Assen. Morgen om 9 uur komen er 2 meiden met auto's om ons te helpen onze spullen te brengen naar de camping. Hoe dit allemaal gaat dat horen jullie morgen. Allen nog een fijne avond!
Marianne

woensdag 12 december 2012

En oma bleef lopen.

Het is alweer woensdag. Vroeg uit de veren en even in de spiegel gekeken, tja ik zeg maar zo ik zeg maar niets. Met Mazzel gelopen en om kwart over acht zaten we weer in het knutselparadijs. Kacheltje aan en los gingen we weer.

Wat zullen we vandaag eens gaan maken. We hadden gisteren van de achterburen mooie dennetakken gekregen en wisten er natuurlijk wel raad mee. Een foto van wat het is geworden had ik graag geplaatst maar helaas er is geen enkele foto gemaakt vandaag. Compleet vergeten, morgen gaan we ze maken.
We hebben vanmorgen een paar moderne stukken in glas gemaakt met bolletjes erg leuk geworden als zeg ik het zelf. Om half tien hadden we het wel toe aan koffie en ja daar kwam oma ook al aanlopen. Ik moet het even vertellen hier oma, bij voorbaat al sorry maar we hebben wel gelachen met je. Het ging jawel om het senseoapparaat. Er zijn nu twee senseoapparaten bij de Familie Schwankhaus in huis. Een in het knutselhok en 1 in huis. Die in het knutselhok hadden we vanmorgen aan en oma zette de kopjes eronder en drukte op knopje koffie. Tja en toen gebeurde het het water kwam er bovenuit inplaats van onderuit. Potverdorie riep oma, vergeten het andere zakje eruit te halen. Ik lach alweer in een deuk want wist nu wat er ging gebeuren. Het apparaat deed niets meer. Teveel water op een plek waardoor die niets meer doet. Oma door de sneeuw met het senseoapparaat onder de arm om de ander op te halen.


Ik had er weinig vertrouwen in, Terugkomend met het andere senseoapparaat zette ze het aan er zat te weinig water in, even bijvullen nou de rest kunnen jullie raden natuurlijk het water kwam op plek waardoor het apparaat niet meer werkt. Dus dat werd wachten en na een tijdje was er dan eindelijk koffie met appelgebak, geen slagroom want oma had geen zin om die ook nog te kloppen. Ja Oma Schwankhaus brengt leven in de brouwerij en voorziet ons van het nodige advies voor een balletje meer daar en een takje minder hier. Daarnaast heeft ze tussen de middag en in de avond heerlijk eten voor ons staan. Er gaat wel eens een beetje mis maar dat geeft niet oma hoor, al die zakjes mix voor saus zus en mix voor saus zo. Dion zegt dat oma gewoon ietsjes ouder wordt. Mar we hebben weer pret gehad en deze dagen heb je weer met ons beleefd. Dankjewel voor de goede zorgen Oma.



Om half elf kwam de bekende tante ons helpen, en raad eens heerlijk eigengemaakte appeltaart mee. Monique Niemeijer rook het en kwam ook binnen, tja uitbreiding van het knustelhok die nu 12 vierkante meter bedraagt zal msschien toch moeten gebeuren.  Maar eens kijken of we dat zelf ook kunnen.


Het was wat krap en Oma ging naar binnen om de lunch voor te bereiden en tante R ging voor Marianne en haar kopje senseo zetten, nou de rest vertel ik maar niet maar er kwam overal water uit.
Ik krijg nachtmerries van dat apparaat. In de middag kwam Ria Bolt binnen om een prachtige oude lijst met ornamenten brengen. Daar weet ik wel weer raad mee natuurlijk. We hebben in ieder geval 30 bloemstukken klaar en morgen nog wat en dan stoppen we met de bloemstukken. Mijn lichaam gaat tegenstribbelen en dat moeten we niet hebben. Terwijl ik dit zit te schrijven voel ik nog steeds de kachel op mijn hoofd branden, het is geloof ik zelfs iets korter geworden. Theo belt nog even op de valreep, neeeee niet te vragen of we een leuke en productieve dag hebben gehad maar om te melden dat ik een hele dikke bekeuring heb gekregen in zijn auto.

Tja soms zit het mee en soms zit het tegen. Misschien moet ik wel voorkomen, en vier ik kerst in de cel, hebben we in ieder geval weer stof tot schrijven.

zondag 9 december 2012

Hoezo 50 tinten grijs wij hadden de primeur van 67 Tinten Grijs.

Wake up, zonder nachtelijke tochten heerlijk geslapen. Vandaag niet geknutseld. Nee we gingen Ellen en Jan Willem verrassen in Leeuwarden op de Winterfair daar. Dina en Tante Roelie gingen ook mee. Het was niet glad bij de weg en om kwart over tien reden we richting Friesland. Gezellig kletsen over van alles en nog wat kwamen we drie kwartier later in Leeuwarden. Ik rij nooooooit te hard namelijk, wel goed dat we gordels in de auto hebben.


In het WTC werden we al warm ontvangen door muziek en een mooie warme entourage. Jassen bij de garderobe gedropt en los konden we. Leuke spullen, prachtige meubelen, sieraden, bloemstukken, kaassoorten, wijn etc. In de tweede hal zagen we Lifestyle de kroon staan.




Het was er al aardig druk en plotseling zagen ze ons. Verrassing riepen we. We werden hartelijk ontvangen en ze vonden het een leuke verrassing. Het werd al drukker en hebben eerst maar even koffie voor ze gehaald. Daarna heb ik mij een armband uitgezocht waar jezelf de tekst op kunt laten zetten die je wilt. Het is ontwikkeld door iemand van Minerva, en Lifestyle de Kroon verkoopt het voor diegene geweldig. Daarnaast hadden ze prachtige grote kaarten en kleine kaarten, waarop teksten staan die je niet gauw ziet.
We hebben leuke dingen gekocht en het was erg gezellig. Wij hadden het toe aan wat drinken en eten. De bediening zette ons graag op de foto en na een aantal malen lukte het.


We hebben een heerlijke dag gehad en om half twee zijn we terug gereden. Tot zover ging het er allemaal netjes aan toe. Voor de mensen die niet van pikante praat houden kunnen nu beter gaan stoppen met lezen.
We waren Leeuwarden nog maar net uit, en of het nou van de Gluhwein kwam ik weet het niet. Ik vertelde dat we gisteren met de mannen van ons hadden gelachen in het knutselhok, en we hun naar Etos hadden gestuurd. Naar Etos vroegen mijn tante en zus waarom ? Nou zei ik daar hadden ze de sexspeeltjes in de aanbieding twee halen 1 betalen. Nou zegt mijn Tante van 67 tinten grijs en wat hebben ze gehaald ? Ik zeg ze hebben niets gehaald, want ze vonden het niets. Zegt mijn Tante en nu komt het oren dicht. Ik durf het haast niet te schrijven. Hebben ze een anusroller gehaald ? Ik kon nog net het stuur vasthouden, alarmlichten aan en op de weg blijven. We lagen in een deuk en ze riep O nee zo heten die dingen niet ik bedoel iets anders. De trend was gezet. Mijn zus die ook niet voor een gat te vangen is hahahha. Zegt " Nou ik hoorde van de week een verhaal van een collega die zei, Dat er mensen zijn die tegenwoordig hamsters in holletjes stoppen en ............., verder vertel ik het niet, te grof voor woorden. Mijn tante haakte er weer op in en zegt, "O ja ik bedoel balletjes die je in je ..... kunt doen. We bleven er zowat in van het lachen. Ik zeg " ik zet gewoon mijn telefoon op de  trilstand en dat werkt prima. Maar ik ga wel googlen of het waar is. Mijn tante van 67 had het boek 50 tinten grijs en de vervolg boeken gelezen.


 Marianne en ik hebben ze niet gelezen maar ik geloof ook niet dat ik er warm van wordt. Ik heb ze beloofd dat ik er een Blog over zal schrijven en ze kennen me. Dus bij deze. Ik hoop niet teveel mensen geshockeerd te hebben en anders mijn welgemeende excuses en zal ik het voortaan bij het knutselen houden.

vrijdag 7 december 2012

Waar is ons groen nu gebleven??

Zoals een ieder wel duidelijk is, is het winter, en dat is natuurlijk prachtig. Er zit echter wel een kleine maar aan vast. Want waar is ons groen nu? Gisteren al met de bladblazer de hederaheg schoongeblazen en mooie kransen van gemaakt. Deze morgen begon met het zoeken naar Mazzel, hij was ontsnapt uit de tuin, waar en hoe weet ik nog niet.  Marga stond al klaar om mee te zoeken, toen plots daar die zwarte rakker tevoorschijn kwam in de witte wereld. Vol onschuld en kwispelend kwam hij eraan in volle vaart. En dan moet je ook nog zeggen braaf goed zo kom maar, grrrrrrr.

Vanmorgen even gebrainstormd hoe we nu de rest gaan regelen. Onze bladblazer werkt helaas niet op batterijen dus dat gaat het niet worden. Marianne had al uit het raam gekeken of de lantaarnpaal in de tuin brandde, want dat is het teken van activiteit in  het knutselhok. Om kwart na negen waren we weer paraat.








De voorspellingen voor vandaag waren sneeuw sneeuw en sneeuw. We moesten maken dat we ons groen kregen als er straks een meter sneeuw zou vallen hihihi. Wij in de auto met vuilniszakken richting bos. We hadden permissie om de dennebomen die gekapt zijn mee te nemen voor kerststukken. Nou dat was natuurlijk mooi. Maar in deze witte wereld kwam het op onze hersens aan waar lagen die takken. Maar ondanks ons grijs blonde haar vonden we de weg, nou ja weg? We kwamen op de plek en schudden de takken schoon en konden knippen, knippen.


De wind waaide om onze oren en het water drupte uit onze neus van de kou. Ja wij hebben er wat voor over om een marktje te draaien. Marianne liep mopperend achter me aan en ik hoorde zoiets van "een ander gaat huis kerstsfeer brengen, kachel en kaarsjes aan en ja hoor wie lopen er weer in het bos" ik lig dan in een deuk natuurlijk.

Op een gegeven moment hadden we genoeg geknipt en wilden we teruggaan, ja wilden want van welke kant waren we gekomen? Het was net Hans en Grietje daar stonden we, raar hoor in een compleet witte omgeving waar alles precies op elkaar lijkt.

Deze kant op zei Marianne, ik zeg nee daar komen we niet vandaan, jawel zegt Marianne van die open vlakte, ik zeg " Mar er staan helemaal geen voetstappen van ons. Ik moet er nu nog om lachen hahaha. Op een gegeven moment zie ik voetstappen staan en zeg ja daar kwamen we vandaan. Blij blij  waren we. Marianne riep "Dat zijn mijn voetstappen zie je wat fijn he dat ik van die grote voeten heb".



En ja daar stond de auto. Thuisgekomen gauw aan de koffie en thee, ja werkelijk ik ga het niet meer vertellen maar ik zeg alleen maar senseo apparaat. hmhmhm.
We waren klaar om met onze hederakransen aan de slag te gaan en vinden ze alle vijf gelukt, moet er wel bij vermelden dat ik af en toe mijn spullen die ik wilde gebruiken, zomaar kwijt was. Ik zag ze later wel terug hoor maar niet in MIJN krans.


Een broodje gegeten tussen de middag en daarna weer volop bezig. Marianne heeft prachtige figuurtjes van vogelvoer en vet gemaakt. Zijn erg goed gelukt. Ik vroeg vanavond wie gaat een blog schrijven, kreeg maar geen reactie terug. Ik denk dat ze nu 80 van die figuurtjes aan het maken is.


Om drie uur zijn we gestopt en in ons huis bij de kachel gekropen, rode konen en loom. Nog een week te gaan en we krijgen zoveel hulp aangeboden uit hoeken waar we helemaal niet op rekenen. Zo leuk en alvast bedankt daarvoor. Morgen zullen we vast beginnen met wat stukken en frames om bloemstukken op te maken. Graag laten we jullie morgen meeproeven in de sfeer van onze bloemstukken. We zullen foto's maken en plaatsen op de site. Allemaal fijn weekend en geniet van de witte wereld.

maandag 3 december 2012

Dag muis...

Van je compagnon moet je het hebben, let op. Ik vanmorgen in het knutselhok en zoals gebruikelijk 5 x rammelen aan de deur 3 x tegen de kastjes om onze bewoner muis te melden dat ik eraan kom. Ik lichtjes aan en kacheltje, alles hadden we gisteren opgeruimd en Marianne had al nieuwe vuilniszak over de vuilnisemmer gehangen. Ik denk zal even de zak in de vuilnisemmer doen en raad eens. Daar zit de muis in de vuilnisemmer, ja ik schrok me een rotje. Hij bewoog niet en na tijdje besefte ik dat hij heen was gegaan de sukkel was er natuurlijk in gevallen vannacht en kon er niet meer uit. Vanavond Marianne app gestuurd dat onze muis dood was. En wat zegt ze ???? Ja had gezien daarom heb ik er geen nieuwe zak in gedaan. Ik zal wraak nemen weet nog niet hoe maar wordt vervolgd.
 


Dit las ik maandagavond op facebook.
Zondagavond na het opruimen kreeg ik op geen enkele de vuilniszak in de vuilnisemmer. Dus hing ik d zak er maar over. Wrs heeft onze huismuis de zak als glijbaan gebruikt, dat was vast leuk maar het neervallen iets minder wrs. Tja en soms ben ik wrs niet zo duidelijk in m'n wapjes/sms'jes etc. Want ik had de muis niet gezien! Anders had ik hem natuurlijk ook niet voor Gien laten liggen....

zaterdag 1 december 2012

De sfeer wordt grillig

Vannacht druk aan het werk geweest, er stond bij ons op de oprit een mega container met hout. Moest nog gezaagd worden voor de wintermarkt. Mijn zaag begaf het en alles moest met een figuurzaagje, uiteindelijk de container in brand gestoken, en toen werd ik zwetend wakker. Ik had weer eens geweldig gedroomd. Het hout wat ik heb gebruik ik veel voor de borden, krijg er niet genoeg van, vanaf morgen gaan we andere dingen dan borden maken, we hebben nog stof, takken, vogelhuisjes, engeltjes, broodzakjes, etc. twordtvastwelwat.


Vroeg mijn bed maar uit en op mijn gemak de dagelijkse beslommeringen gedaan. Om kwart over negen deed ik de schuttingdeur bij Marianne open en op hetzelfde moment kwam Marianne ook naar buiten. Twee zielen een gedachte, we waren er weer klaar voor.
Kachel lekker aan en kopje thee erbij. Marianne wou graag koffie maar jawel er ging weer iets mis met het water en senseo apparaat stopte er weer mee. De trend was gezet voor vandaag dit beloofde niet veel goeds. Theo kwam even gezellig bakje koffie drinken en foto's maken, het zijn weer mooie beelden geworden, Dankjewel kameraad heerlijk dat je dit voor ons doet je bent een schat.
Het nieuwe senseo apparaat werd uit huis gehaald en met een natte broek want het water was natuurlijk onderweg klotsend over mijn compagnon heen gegaan. HIHI wat had ze een lol. We hadden borden voor kerst ingekocht om leuke setje van te maken, op een dienblad blijven ze niet mooi staan, hoe zullen we dit nu eens doen. Dan maar met leuk touw omwikkelen, nou dat ging geweldig en het werd al gezelliger, ik moet zeggen we zijn wel aanhouders want uiteindelijk werd het een geslaagd project nadat we tig keer de kleine engeltjes weer rechtop op het bord moesten zetten.


 
Ik was een krans met rode wol aan het wikkelen en Marianne nam dit even van mij over, ik keek al een paar maal waarschijnlijk wanhopig omhoog en zei nog heel voorzichtig dat ik de boel niet in de knoop moest hebben. En als Marianne dan begint te grinniken weet ik accuut hoe laat het is. Natuurlijk de boel in de war, hoe kom ik nu toch aan twee uiteinden zei ze.

Ik zeg tegen haar kijk maar uit dat jij zo niet aan jou eind komt. Ja we lachen humhum wat af.
We hebben vanwege de kou een heerlijke kachel in ons knutselhok, maar vandaag of morgen zijn we allebei kaal want het gaat nog een keer mis. Als we staan te werken in volle aandacht dan merken we niet dat ons haar opwarmt door de kachel en we komen er elke keer nog net op tijd achter.


En zo verliep onze morgen en hadden we weer volop productie. We hebben nog twee weken te gaan. Deze week nog voor de gewone accessoires en vanaf aankomende vrijdag beginnen we met de bloemstukken, heb er zin in vooral in de gezelligheid van de laatste week. We hopen dat het een groot festijn wordt en dat we jullie allemaal mogen begroeten zondag 16 december aanstaande. Even een knuffel en kletspraatje maken heerlijk is dat altijd. Morgen gaan we nog weer aan de slag en natuurlijk houden we jullie op de hoogte. Ik schrijf de blogs  omdat Marianne niet eens de kans krijgt hahaha zo snel ben ik op het moment.