vrijdag 30 november 2012

Vingercondooms humhum

Donderdagmorgen om negen uur vertrokken met Maja en Marianne naar Leer. Even gezellig winkelen. We waren en er snel en Maja en Marianne vroegen zich af hoe ik de weg zo goed wist. Tja, ik rij er wel vaker even heen. "Even heen rijden" ging het in koor, met de nadruk op even.
Ik vind autorijden heerlijk en zou zo naar Zuid Frankrijk rijden vandaag met jullie, zei ik. Nou zij niet met mij gaven ze te kennen. Ik wist mijn plek direct weer. Na een parkeerplaats te hebben gevonden begonnen we in winkel 1.


Dat is een winkel waar ik graag kom met Marianne om spulletjes te kopen voor te knutselen. Dit keer was er nog niet zoveel en hadden we weinig af te rekenen. Wel mocht ik iets af rekenen wat Maja wilde kopen, kan helaas niet zeggen wat het is, maar het had wel knopjes, dusssss. Gauw de spullen in de auto gelegd en verder gestruind. Er is een mooie winkel met woonaccessoires waar we graag komen al is het maar om ideeen op te doen. Ze hebben alles prachtig gedecoreerd. Nadien was het tijd voor koffie en een broodje. Rustig gezeten en gekletst, ja vooral rustig want meestal als ik mijn kopje thee op heb, trek ik mijn jas aan en moeten we weer verder. Marianne vroeg of ze nog een tweede kopje mocht met Maja. Ik wil dan ook niet moeilijk doen en heb het voor deze keer getolereerd.



Teruglopend door het centrum naar de auto liep het al weer tegen 1 uur en zijn we op ons gemak en op snelheid teruggegaan. Was een geslaagde en gezellige dag. Op de terugweg nog even langs de bakker want Maja moest nog iets voor toneel meenemen bij de koffie.


Marianne had net haar handen in de creme en kon niet uit de auto. Bij terugkomst had ze nogal commentaar waarom het allemaal zo lang duurde en er was niet eens iemand anders in de winkel. Maja en ik kijken elkaar aan en dachten maar even niets.
Bij thuiskomst heb ik het schilderij afgemaakt voor de vrouw van een van mijn vaste verplegers in het WZA. Hij wilde het voor haar verjaardag geven. Dus Tante Til maar weer aan de ververij. Fijn als je zoveel persoonlijkheden hebt als ik, Giena, Swieber, Tante Til, Mama, Willem met waterpomptang, dorpsgek, Sinterklaas etc. Kun je je altijd achter iemand verschuilen.
Gisteravond vroeg op bed want de lamp was uit bij Gientje na zo'n fijne  vermoeiende dag.
Vanmorgen vroeg uit de veren want ik kreeg voor acht uur al bezoek. Martijn de verpleger kwam na zijn nachtdienst bij mij het schilderij halen. Ik had gezegd kom maar, dan maak ik nu eens een ontbijtje voor jou. Was leuk om de rollen eens om te draaien. Het schilderij werd goedgekeurd, nu maar hopen dat zijn vrouw het ook mooi vindt. Tijdens het schrijven van dit blog heb ik al vernomen dat het goed ontvangen is door haar en dat maakt Tante Til weer blij.


Na het vertrek van Martijn, ik met Mazzel lopen en naar het knutselhok. Wat was het buiten mooi vanmorgen prachtig dat je dat toch mee mag maken zo'n lucht, zon, witte laag over de velden. Happy ben ik dan, zo happy.
Gauw het kacheltje aan en natuurlijk 5keer rammelen en drie keer kastjes klepperen voor de muizen, maar nogmaals ik ben er echt niet bang voor.
Ik ben met hele leuke papieren broodzakjes begonnen te decoreren, als voorbeeld voor Marianne, kon ze vanmiddag mee beginnen als ze het leuk vindt. Vanmorgen moest ze op verjaardag. Was wel beetje speciaal want Marianne haar moeder is na een half jaar opgenomen te zijn geweest in het Umcg, gisteren weer thuisgekomen. We hopen dat het goed gaat en Marianne had voor haar een grote bos bloemen als welkom thuis meegenomen.
Marga kwam nog even aanwaaien en nam Mazzel nog weer mee.

De tijd vloog weer voorbij en voor dat ik het doorhad kwam Marianne eraan.
Samen een broodje gegeten in het knutselhok, en toen weer aan de bak. Nou wil het volgende dat de broodzakjes gestempeld moesten worden. Ik zeg nog zo tegen Marianne, het is priegelwerk en kijk uit dat je vingers niet met inkt aan die zakjes komen. En wat dacht je wat, natuurlijk binnen vijf minuten lag ik al weer compleet in een deuk. Ik moet vingercondooms om die vingers hebben zei ze. Ik de vingercondooms gepakt en vliegensvlug alsof ik dagelijks condooms om doe, ik bedoel natuurlijk die vingercondooms, bij Marianne om de vingers. Het ging stukken beter zo.


Ik heb borden met project Friese doorlopers gemaakt, de schaatsen raken echter op en ik zal morgen wel weer wat anders bedenken,... of vannacht. Voor nu ga ik stoppen en een beetje eten voor de family maken. Velen vieren  dit weekend misschien al Sinterklaas, ik wens hun heeeel veel plezier. Wij vieren het van de week met het gezin en moeten alle vier nog inkopen doen en surprises maken. Ach creativiteit genoeg, zal wel los lopen.
Theo heeft onze site weer helemaal gepimpt en hopen dat er velen weer in ons gastenboek schrijven. Nog twee weken te gaan en dan is het zover: de wintermarkt. De flyers zijn klaar en worden verspreid. Fijn weekend allemaal.

dinsdag 27 november 2012

Het zijn allemaal schaatsen.


Maandagmorgen wakker worden vrouw Bruinsma. Spoelen, douchen aankleden wandelen met Mazzzel en creatief zijn. Mazzel ging met me naar het knutselhok en na 5 keer aan de deur te hebben gerammeld en drie keer tegen de deurtjes hebben geschopt achtte ik de kust muisvrij. Maaaaar ik ben echt niet bang voor muizen hoor. Ik had wat opstart problemen in mijn bovenkamer maar die heeft iedereen wel eens. Ben begonnen met zagen van planken voor borden te maken met een stukje hollandse nostalgie. Friese doorlopers ik heb ze overal vandaan gehaald, uit Gelderland, Groningen, Friesland, marktplaats is gewillig maar jeetje die Friese doorlopers ook hoor. Ik heb 21 paar gekocht en vind ze geweldig elk uniek, roestig, met leren veter, met gekleurde veter, stinkend naar rook, muffig. Ik vind het helemaal geweldig.
Mazzel was bij mij en had al gauw weer van alles in zijn bezit, plastic flesje, handschoenen, bal, wol, tshirt ik kan er niet naar grijpen. Volgens mij lacht hij zich inwendig rot om mij. Christel was er ook al vroeg en we hebben gezellig bijgekletst over van alles en nog wat. Christel gaat kerstsokken naaien om die later met tekst te stempelen, ja heb heel wat creatieve vriendinnen om me heen. Marga kwam langs en nam Mazzel en haar honden mee te wandelen. Na de wandeling was Mazzel zo mak als een lammetje.


Francisca en Myrte kwamen buurten, lekker kopje thee gedronken en gekletst. Voor dat ik het in de gaten had was het half twaalf. Naar huis gegaan en voor mijn mamsie haar rustplaats een bloemstuk gemaakt.
Met Dion een broodje gegeten en om 1 uur naar Haren gegaan. Heb even bij het graf gestaan en aan mamsie verteld dat er weer een Wintermarkt komt en of ze die dag bij me is om te kijken hoe geweldig het weer wordt. Moeilijke momenten heb ik dan ook wel even.
Daarna bij mijn zusje Anneke geweest, Het huis al in de wintersfeer met vele spulletjes die ze bij ons op de Wintermarkt vorige jaren heeft gekocht. We hebben gezellig gekletst en gelachen. Ze vindt mij een gekke zus en is supertrots op me, ik vraag me werkelijk af waarom. Eigenlijk kwam ik bij haar om de metamorfose te zien op de bovenverdieping, toen ik echter op de terugreis was en door Noordlaren reed, moest ik vreselijk lachen ik was niet boven wezen kijken. Op hetzelfde moment kreeg ik een sms waarin Anneke zegt. "He zus mooi geworden boven he" ,lachen.
De dag was al weer bijna voorbij maar thuis toch nog even met een schilderij verder die ik voor iemand moet maken. Dion werd aangestoken door mij en begon aan zijn schoolsurprise wat een gezelligheid. Na het eten echter compleet out en op bed. Ik dacht lekker slapen. Nou dat heb ik gedaan tot ik op een gegeven moment droomde maar mijzelf ook hardop hoorde zeggen, Hé ik ben mijn voeten kwijt, hoe kan dat nou, ik het ze net echt nog. Gierend van het lachen werd ik wakker en Theo kwam niet meer bij. Ja werkelijk zelfs als ik slaap vreet ik nog van alles uit.
Vanmorgen het ochtendritueel even anders Maud was vrij en die ging met Mazzel lopen, ze was al om kwart over zes wakker, altijd vroege vogels bij ons. Samen gingen we naar het knutselhok en ja 5 keer deur kloppen en drie kastjes, geen muis te bekennen. Maud heeft planken voor me geverfd, labels gemaakt en geleerd hoe ze goed schroeven moet boren. We hebben werkelijk de hele morgen samen gekletst was een hele speciale morgen met een gouden randje. Dank je lieve dochter mamsie houd van je.

Tussen de middag kibbelingen voor de kids gehaald. Ik nog even weer geknutseld en naar Monique Niemeijer geweest, hieperdepiep ze is jarig vandaag. Net gegeten en nu de lamp uit. Vroeg mijn bed in. Morgenvroeg komt mijn vroegere bazin en ja die kan klussen als de beste, jullie snappen natuurlijk wel waar de koffie wordt gedronken in het knutselhok, maar eerst lekker slapen. Voor vandaag snaveltjes dicht en oogjes toe slaap lekker.

zondag 25 november 2012

We zullen doorgaaaaaaan,

Waar zullen we deze blog beginnen, er is zoveel gebeurt de afgelopen twee weken. We hebben een geweldige markt gehad in Annen. Gezelligheid ten top. Vele bekenden gezien. Echter ging het met mij die dag al niet zo denderend en helaas werd dit de dag erna erger. Maandag met spoed opgenomen een ct scan gemaakt en jawel bingo. Abces in het bekken. Woensdags een operatie, drains erin. Ik knapte nadien goed op en vond het donderdags welletjes. Mijn armbandje met gegevens afgedaan en ik zei tegen de arts dat ik op dat moment dus illegaal was en uitgezet moest worden. Dit gebeurde en ik was donderdagmiddag weer thuis. Of het door de narcose kwam weet ik niet maar mijn hoofd zat nog voller dan vol met creativiteit. Ofterwel ik zat zaterdags alweer in het knutselhok. Ik met mijn handen in de verf en Marianne met haar handen in het haar. Wat moet ik toch met jou zei ze. Ik zei gewoon dooorrgaaaan.
En dat hebben we dus unaniem besloten gewoon doorgaan.

Vrijdagmorgen in het knutselhok aangekomen zag mijn oog iets waar ik niet bang voor ben maar menigeen wel. Ik zag een muis waar daar in t hok echt waar. Hij had een zakje met meel opengemaakt en heerlijk van de koekjes gegeten, tjaa geef haar of hem eens ongelijk. Ik ben er niet bang voor maar rammel nu eerst vijf keer aan de eur, schop tegen de kastjes en ga dan pas rustg zitten hahahaha, maar bang ben ik er echt niet voor.


We hebben afgelopen vrijdag dan ook een bezoekje gebracht aan de locatie van de Winterfair van de Camping de Hondsrug. Wat een enthousiasme ook aan die kant. We hebben ons oog op de carport laten vallen en daar komt 16 december onze markt te staan. Verder zullen er nog 20 stands komen. Een groot gebeuren voor dorp Eext en we hopen dat dit een geslaagd evenement wordt. Aan ons zal het echt niet liggen al moet ik er ook bij gaan liggen. Na het bezoek kon ik niet laten om het bos aan de overkant van de Camping in te gaan. Met Marianne achter me aan, zag ik zoveel spullen dat we aan tas niet genoeg hadden, maar gelukkig had ik Marianne bij me hahaha. Die heeft een mega  workout gehad die ochtend.




Thuisgekomen droge kleren aan en verder knutselen. Zagen, schuren, knippen, plakken, nieten, etc we draaien onze hand nergens meer voor om.
Zaterdagmorgen ben ik met mijn zus hout wezen halen bij een collega van haar. Ja zelfs mijn zus krijgt oog voor het materiaal wat ik nodig heb. Ze vroeg mij, neem je de grote auto mee anders past het hout er niet in. Ik zeg hoezo niet. In mijn peugeot 107 past alles als ik dat wil. Bij haar collega aangekomen, aangebeld en voor dat zij de schoenen aanhadden, had ik met mijn zus het hout al in de auto. Het paste precies humhum. Mijn zus is de rustigheid zelve en ik ben geloof ik het tegenovergestelde. Haar collega is denk ik nu nog aan het nadenken of wij wel echte zussen zijn. Maar Karin Bruins bedankt voor het hout ben er erg blij mee.



Met het hout snel naar huis want s'middags moesten Marianne en ik alweer ergens anders opdraven voor kerstspullen. Ik denk dat ik mijn bijnaam Swieber eer aan doe, voel me er in ieder geval heerlijk bij.
Thuis gekomen in mijn joggingbroek tiramisu gemaakt en wat labels. Lekker op de bank met Theo en kids. Waarom heeft een dag maar 24 uur??
Vandaag eerst met Mazzel in de wind gelopen heerlijk je hoofd leegmaken van zorg, verdriet, teleurstellingen en andere zaken. Om half tien zat ik na het ritueel van vijf keer deur rammelen en kastjes schoppen op mijn stoel en heerlijk begonnen met borden maken, er komen oude friese doorlopers op.
Om tien uur verscheen een fris en fruitige Marianne die op stap was geweest en er jaren jonger uitzag dan gisteren, ze heeft een heerlijke avond uit met vriendinnen van vroeger gehad.
Onze Maud kwam om half elf aanlopen en heeft ons geholpen.


Ik wou nog wat spullen ophangen en dat ging prima, nadat ik daarmee klaar was ging het echter een beetje mis, de hamer lag nog op de stoel waarop ik ging zitten. Ik kan jullie vertellen dat het zacht uitgedrukt niet prettig was. Maud en Marianne wilden wel in lachen uitbarsten maar zagen mijn gezicht en dachten doen we maar niet. Astrid kwam door de storm in haar hardloop kleding gezellig aan, en Moniek schoof er ook nog bij. Ik kan jullie vertellen dat het een gezellige boel was. De mannen keken wat voor spullen we hadden gemaakt en knikten tevreden naar elkaar. We hebben een heerlijke dag gehad. Nog drie weken naar de markt toe, een week geleden dachten we dit wordt hem niet. Het wordt hem echter wel.

Schaatsen uit het vet....16 december Winterfair Eext


woensdag 7 november 2012

Het niveau stijgt

Vanmorgen eerst wat groen gehaald uit de tuin, want met fris groen zullen we de dag weer starten. Aangezien onze handen enige sporen van verloop laten zien hebben we toch maar handschoenen aangedaan, maar van wie zijn nu deze handen?


Uit voorzorgsmaatregelen Mazzel thuis gelaten. Bij het knutselhok aangekomen was het kwart over acht en ik dacht een mooie tijd om te starten. Oma zwaaide al vanuit de keuken. Wat zal vandaag weer brengen. Het kacheltje aan gedaan en begonnen met takken, mos en een hart van mos. Een label eraan en het eerste stuk was weer een feit. Marianne begon met een glazen schaal. Ze dacht zal eens gek doen en plaatste de schaal voor haar gezicht zich er niet van bewust dat de schaal doorzichtig was. Het plaatje was al weer geschoten.



Buiten hadden we mos op een plank liggen, daarnaast zag ik wel een rood potje staan met wat mos erin en verder niets. Ik dacht Marianne is zeker met het potje iets van plan, even goed verder kijken en zie ik ook oase liggen met wat groen erin. Ik moest lachen waarschijnlijk een probeersel wat niet helemaal geworden is zoals ze had gewild.
Ik heb wel zin in een senseo zegt ze tegen mij. Ze draait zich om en zegt " uhh waar is het blauwe senseo apparaat ?". Ik dacht neeeeeeeee niet weer het senseo apparaat. Gelukig was het vals alarm en stond die gewoon binnen. We gingen rustig verder met bloemstukken maken en ik moet zeggen zonder alle calamiteiten van gisteren was het bijna saai.
Monique Niemeijer stuurde een berichtje of we in het knuteselhok waren en kwam gezellig bij ons. Ze nam direct werk op zich en ging bloemstukjes in kleine berkentasjes maken. Bedankt Monique was erg gezellig.

De gezelligheid nam toe, toen oma koffie kwam drinken en een grote doos chocoladekoekjes meebracht althans dat dacht ze. Nadat zij een aantal koekjes had genuttigd vertelde ze ons volmondig dat het rum koekjes waren, we hebben gelachen en besloten dat oma mag blijven hahaha.
Wat heerlijk zo'n morgen vol gekkigheid.


Om 12 uur aten we een broodje en Marianne ging nog even wat vet smelten om boomstammetjes met vogelvoer te vullen. Nou mensen dat ging geweldig. Ik heb geleerd dat je dit vet heeeeeel langzaam moet smelten maar dat duurt Marianne allemaal veel te lang. Dussss het vuur hoog gezet het vet goed gesmolten gloeiend heet en dan het vogelvoer erbij gooien. Ik kan jullie verzekeren pocorn maken was het. Het knalde en spetterde dat het een lieve lust was. Ik heb haar even vermanend toegesproken maar dat heeft totaal geen nut. Moet wel toegeven dat het allemaal goedkwam en de stammetjes keurig gevuld zijn door Marianne, Chapeau hoor.



Na de lunch hebben we besloten dat we stoppen met bloemstukken maken. We hebben nu 30 stuks. Ze zien er naar onze mening prachtig uit en als we ze zaterdag neerzetten komen ze mooi uit. Meer en meer is niet altijd mooi vinden wij. Samen gingen we tellen en bij het teruglopen, liep ik met mijn hoofd tegen een hanger aan pats in het oog. Op de achtergrond hoorde ik iemand proberen serieus te blijven en zeggen "dat ding hangt er al heeeeel lang hoor ". Ik doe mijn oog open en ligt ze ook nog in een deuk omdat die rood is. Nu ben ik gelukkig wat gewend en wacht rustig mijn beurt weer af.
Vanmiddag hebben we lekker zitten knutselen met labels en Marianne met het prijzen van de spullen en bloemstukken. Dit is haar ding en ik bemoei me daar nooit mee. Wel heb ik nog even een foto gemaakt van wie welke werkplek is op de tafel. ik zou zeggen maak je keuze hahaha.


Vanmiddag een rustige middag in huis, Maud een arretjescake gemaakt en Moniek bij Marianne ook een gemaakt. Deze zijn weer verkrijgbaar aanstaande zaterdag. Mijn kinderen vinden het belachelijk dat die voor de markt zijn hahaha. Zal zorgen dat er morgen voor onszelf een gemaakt wordt.
Oma kookte vandaag ook weer een heerlijke stamppot die gebracht werd, het bevalt prima zo'n tafeltje dekje systeem. Morgen krijgen we lasagne van Marianne.

Ik zoek mijn bed zo op en morgen alvast wat spullen inpakken en klaarzetten. Het is bijna zover en we verheugen ons enorm. Als ik deze dagen zo terugkijk ben ik blij voor de afleiding, de pijn is onveranderd en volgende week woensdag heb ik het dunnedarm onderzoek. Afhankelijk daarvan beslissen we of er een kerstmarkt komt en hoe we die gaan invullen. Boven in mijn hoofd kan ik de hele wereld aan, maar helaas het lichaam dat ik daarvoor nodig heb laat het gewoon afweten maar zal van mij nooit winnen om de leuke dingen niet meer te ondernemen. Het bijzondere van onze vriendschap is dat Marianne vlekkeloos zonder woorden dat deel gewoon overneemt als mij het niet lukt. Ik ben ervan overtuigd dat dit echte pure vriendschap is, elkaar respecteren en accepteren zoals je in elkaar zit, de kern van elkaar kent, lacht, huilt met elkaar in goede en slechte tijden. Dankjewel lieve Marianne.




dinsdag 6 november 2012

Het Senseoapparaat

Vanmorgen scheen de zon weer volop, op naar het knutselhok in de eerste versnelling want het lichaam was gisteren na bloemstukken flink in protest, dus pas op de plaats. Marianne was al begonnen met een stuk en ik kwam met Mazzel aan. Mazzel stormde al op Marianne af. Tja die twee hebben elkaar gevonden of zou het komen dat Marianne heel toevallig ?????? wel eens iets eetbaars op de grond laat vallen. In ieder geval was Mazzel in de relax modus. Toen nog wel.

Ik kroop in het knutselhok het was mij buiten te koud. Ik dacht zet eerst maar eens een kopje thee en dat lukte prima. Ik vroeg of Marianne ook senseo wou, Jaaa heerlijk zei ze. Ik ging water halen en even goedemorgen tegen oma zeggen, die het hele huishouden bestierd bij de Schwankies op dit moment zodat wij gewoon onze gang voor de markt kunnen gaan. Ik moest even bij Oma komen staan en werd vermanend toegesproken dat ik rustiger aan moest doen. Ik gaf een volmondig JA OMA en mocht weer gaan.



Terug in het knutselhok zag ik eerst al Mazzel langzaam wegsluipen met iets in zijn bek, MAZZZELL hij had weer iets gevonden wat in zijn opzicht eetbaar was.
In het knutselhok een lekkere senseo voor Marianne maken dacht ik, het liep echter iets anders. Het lampje knipperde maar door en gaf dus aan dat het water niet opwarmde. Ik zei "Marianne je senseo is overleden doet niets meer".  Marianne gaf als antwoord dat ze echt niet zonder senseo kon.
Ik het apparaat van ons opgehaald en dacht dan gebruiken we die maar. Marianne duurde het geloof ik echter allemaal wat te lang en drukte op de knop voor kopje koffie, maar vergat een koffiepad erin te doen. Geen koffie dus en ondertussen was het water ook al weer op. Ik weer nieuw water gehaald en ondertussen waren we een half uur verder. Nu kon er toch niets meer mis gaan. Ik een koffiepad in het apparaat maar ondertussen zie ik Mazzel met iets wits in zijn bek op het gras liggen kauwen. Ik er naartoe en wat had dat mormel nu weer. Nou ik zal het vertellen. Marianne heeft erg psoriasis aan de handen en die zijn helemaal kapot. Dat vind ik zo erg, dus ben ik afgelopen zaterdag zalf met dode zeezout gaan halen en ik had witte katoenen handschoenen besteld voor haar. Heb het als cadootje ingepakt en zaterdag gegeven. Ze was ( jawel voltooid verleden tijd) er blij mee. Mazzel had een handschoen gepakt en er in ieder geval 1 vinger afgekauwd, ik zei nog zo ze heeft vijf vingers Mazzel.



Binnen gekomen stond Marianne met een bloemstuk te werken en ze zei wil je mijn senseo even aangeven. Nou ik draai me om en wat ziet mijn oog allemaal koffie over het kopje heen gestroomd, ik zeg "wat heb je gedaan"??. HIHIHI ze lag alweer in een deuk en zegt "ik heb denk ik op 2 kopjes gedrukt". Ik kan jullie vertellen dat ik even het woord senseo niet meer kon horen.
Ondertussen was het bijna tien uur en ik had al een stuk af grrrrrrrrrrr.

 

Na het koffiedrinken met oma hebben we nog mooie stukken gemaakt al zeg ik het zelf. Ik had stoofpeertjes gekocht voor de bloemstukken en vind ze altijd leuk staan. Vind wel dat je dan drie in een stuk moet verwerken, waarschijnlijk was mijn hond het er weer niet mee eens want zie hem schuldig op het gras liggen kijkend naar mij met iets uit zijn bek wat verdacht veel leek op een sateprikker die ik gebruik voor het vastzitten van de stoofpeertjes en jawel hoor, daar ging weer een stoofpeer. Gewoon uit het bloemstuk gehaald.


Ik zeg tegen Marianne "ben benieuwd als je een rontgenfoto maakt van zijn buik wat je allemaal zult zien".

Om 12 uur had oma de lunch weer gereed en gingen we een hapje eten. Het zag er lekker uit en ik heb genoten van een kop soep. Na het middageten besloten om half twee toch maar te stoppen. Ik lekker in huis op de bank met Maud tv gekeken. Want eten koken hoefde ik ook niet wordt de hele week voor ons geregeld door Oma en Marianne. Wat ben ik toch een bofkont.
 
 
Voor vandaag laat ik het hier maar even bij, voor morgen ben ik benieuwd wat het weer zal brengen. We houden jullie op de hoogte.

zondag 4 november 2012

Eerste bloemstuk, nog 49 te gaan.

Giena: Wat een heerlijk dagje, lekker buiten met Marianne. We hebben de boel ingericht voor aankomende week, streven is 50 bloemstukken. Het eerste bloemstuk is gemaakt groot stuk voor bij de deur van het Holthuys aankomende zaterdag. Voor iedereen een goede week toegewenst en alle grieppatiënten, andere zieken, sterkte deze week en ik steek elke dag een kaarsje voor jullie aan. Voor een beetje steun en warmte.


Marianne: vanmorgen eerst een hartige taart gemaakt met shoarma en broccoli. Bereiding: je kookt de broccoli beetgaar, ondertussen fruit je een ui en voeg je enkele tenen knoflook toe. Vervolgens voeg je de shoarma en een half bakje spekreepjes toe. Dit bakken. Ondertussen doe je 3 eieren, crème fraîche en iets geraspte kaas in een bakje en mengt dit goed. Dit voeg je toe aan de shoarma. Vervolgens de broccoli goed uit laten lekken. Dit spatel je door het mengsel. Vervolgens doe je dit in een springvorm, die al is bekleed met bladerdeeg. Je voegt er nog wat geraspte kaas bij en doet het vervolgens een 1/2 uur in een voorverwarmde oven.

Toen dit klaar was zijn Giena en ik naar het bos gegaan. Henk had eerst de voorband van m'n KA opgepompt.
Die loopt volgens Henk langzaam leeg en volgens mij snel. Giena reed en ik zat ernaast met m'n voeten op de drankflessen. Had ze er vorige week al neergelegd om ze in de glas bak te gooien. Nu een week later rij ik er nog steeds mee rond. Morgen toch maar even doen. We hebben mooi ........ meegenomen. Tja, kan niet zeggen wat we hebben meegenomen want we willen geen boete. Thuis gekomen heeft Giena de ........ schoongemaakt. Ondertussen heb ik een tobbe gevuld met water en hier gingen de eerste oaseblokken in. Henk en Ina kwamen even kijken en wensten ons succes deze week. Giena was even naar huis geweest en kwam terug met 2 stukken appeltaart. Die had Theo gebakken, hij denkt aan onze inwendige mens. De appeltaart smaakte heerlijk. Even later kwam er een hele mooie winterjas in ons knutselhok. Die had Henk gisteren gekocht :) Hij dronk even een senseo en bekeek even de spullen die we gisteren hadden ingekocht. Theo en Dina kwamen er ook aan en Dina kreeg ook een stuk appeltaart van Theo. Th
Theo zag Henk er wel heel verlekkerd naar kijken, dus hij weer naar de overkant van de straat om ook een stukkie voor hem te halen. Koffie en thee gezet, zo handig alles bij de hand in het knutselhok. Theo nog enkele foto's gemaakt van onze aankopen en vervolgens gingen onze mannen en Dina er weer vandoor.

















Giena was bezig met het maken van het welkom stuk, zie boven, terwijl ik het schuurtje aan het klaarmaken was voor de komende week. We hebben de tafel verplaatst zodat we er met z'n 2en aan kunnen werken met alle materialen binnen handbereik. Giena heeft nog berkentasjes gevuld met oase en mos, ze vond het niet echt prettige tasjes en dan druk ik het nog zacht uit. De producten die we gisteren hebben ingekocht en meegaan naar de markt, heb ik geprijsd. Maud heeft meegeholpen om ze in papier te pakken, zodat het niet beschadigd wordt met het vervoer. Ook heeft ze rode appeltjes n kleine stukjes gesneden. Dit vond ze zwaar werk, hier had je spierballen voor nodig zei ze.



Heb haar maar even een stukje chocolade in de mond gestopt.

Vervolgens boomstronken gevuld met diamant vet, rode appeltjes en vogelzaad. Ziet er erg leuk uit.



Bedankt Maud voor je hulp, was erg gezellig.






Henk heeft z'n moeder gehaald, zij zorgt deze week weer voor de catering. Dat wordt vanavond Boer zoekt Vrouw kijken. Schoonmoeder volgt dit nml net zoals een groot deel van Nederland. Wij aan de Hoogakkers nr 13 volgen het niet.....



















Morgen nog 1 dag werken en dan ben ik voor de rest van de week vrij. We zullen foto's maken, zodat jullie een beetje zien wat we maken en misschien hebben we ook nog tijd om een blog te schrijven.
Toen Theo mijn blog had gelezen had hij bovenstaande foto gemaakt. Ben geen fan van het programma maar deze foto vind ik wel tof.
Ga zo nog even wat blogs schrijven van de afgelopen periode. ga naar de kalender en scroll naar beneden.
Oh ja, tussendoor hebben we ook nog de hartige taart geproefd en die ga ik wel weer eens maken, want die viel wel in de smaak.

zaterdag 3 november 2012

Vandaag was plezier.


Vandaag om half zeven opstaan want een dagje uit in het verschiet. Eerst spoelen en daarna mijzelf een beetje in de plooi brengen. Haartjes fohnen beetje kleefspul erin en t zat weer oke. Om half negen voor de deur van Marianne die al gereed stond. De mannen zwaaiden ons schudkoppend uit, wat zal vandaag weer brengen en vooral hoeveel spullen zullen ze weer meebrengen. Onze reis had meteen een goede start. In Beilen al file waar kwam dat vandaan? We mochten getuige zijn van een spektakel. Een grote silo moest over het viaduct getakelt worden en wij mochten toezien.


De reis werd voortgezet zonder obstakels en file en na anderhalf uur bereikten we ons doel. Gingen we scoren of kwamen we voor niets. In ieder geval kregen we koffie en thee en konden we rondstruinen. Genoeg spullen maar niet allemaal voor ons bestemd. Ik had een prachtige engel gezien groot van steen en die zocht ik. Konden hem niet vinden zeker weggevlogen en ja hoor natuurlijk alle engelen waren weggevlogen. Inwendig lag Mevrouw Schwankhaus in een deuk, hoezo eindje rijden voor de engel die gevlogen was. Alleen waren er nog kleine engeltjes maar nee ik kwam voor mijzelf voor die grote.

We hebben mooie glazen stolpen met stenen voet gekocht, ja niet voor verkoop maar voor onszelf en leuke engeltjes en kerstbeeldjes die wel voor de verkoop zijn toch Marianne of ook voor onszelf? Ik weet het ook allemaal niet meer hoor.
Na de auto te hebben ingeladen op weg naar Denekamp. Ik had voor mijn vriendin een verrassing in petto. Ik hou helemaal niet van verrassingen zei ze, tja ze dacht zeker dat ik t zou verklappen nou mooi niet.
In Denekamp aangekomen hadden we nog kleine drie kwartier om even bij het grote tuincentrum Oosterik te kijken. Kerstmarkt compleet ingericht en ja we keken elkaar aan en dachten allebei hetzelfde. HOEZOOOO hebben de mensen het slecht, werkelijk afgeladen karren vol kerstspullen en andere decoraties, restaurant vol etende en drinkende mensen. Gekeken wat we nodig hadden voor t bloemschikken en gauw naar de kassa. Ik kan niet zo goed tegen die megadrukte, wil altijd rustig rondstruinen maar daar was hier geen sprake van.

Aangezien het al half twee was moest er voor de inwendige mens gezorgd worden. Alhoewel ik het eten als een must zie had ik wel iets leuks geregeld. Gisteravond had ik al gekeken en gezocht naar een speciaal restaurant in de omgeving van Denekamp. Ik kwam uit bij Restaurant Bistro de Zoeke http://www.dezoeke.nl/ die genomineerd bleek te zijn voor leukste restaurant van Nederland.

Ik heb ze een mail gestuurd. Hierin verteld dat ik mijn vriendin vandaag wou verrassen en waarom. Had ze geinformeerd over onze bezigheden en onze site. Vanochtend had ik een mail terug gekregen waarin ze graag een verrassingslunch wilden regelen. Op de locatie aangekomen waren we direct enthousiast en was het even tranen wegvegen. Hier stonden we dan toch maar weer met elkaar. Binnengekomen werden we hartelijk door de charmante Pascal ontvangen en werden we naar de open haard geleid. Marianne keek om zich heen en riep verbaast heee hoe kan dat???
Er hing een grote televisie waar onze site op werd weergegeven. "Verrassing" zei Pascal.


We werden verwend met een overheerlijke salade. Marianne had een salade van gebakken Gamba's en kipfilet overheerlijk.



 Ze nam een wijntje erbij, een wijntje erbij, een wijntje erbij, die was ook lekker geloof ik.


Ik had een salade van ossenhaaspuntjes nou lekker??? Heerlijk. Wat hebben we toch een goed leven, zoals gezegd moet je wel zelf de slingers ophangen en ik kan jullie vertellen wij hebben nog kasten vol slingers dussss.


Om half vijf waren we voldaan, gelukkig en moe weer thuis. Daar aangekomen hadden Maud en Dion lekker gebakken met elkaar. Merinques goed gelukt.



Marianne ging op verjaardag bij de buren ik moest echter verstek laten gaan. Maar Annemijn  van harte gefeliciteerd met je verjaardag.
Maud en ik moesten daarna nog op reunie bij de manege en Maud naar een verjaardag. Op het moment dat ik dit verhaal type schiet ik vol van geluk. Kheb het toch maar weer geflikt vandaag en wat hebben we genoten. Aankomende week bloemstukken maken voor volgende week zaterdag. De markt in Annen in het Holthuys. Iedereen die van de week even wil aanwippen voor gezelligheid is natuurlijk weer van harte welkom, we zijn bij Marianne thuis. Voor vandaag zeg ik welterusten en morgen gezond weer op.