Mannen van WC Brillen tot ei...piercingen

Nou 't was me het weekje wel. Ups en downs, maar dat heeft een ieder op deze aarde. Zo ook afgelopen dinsdag. Prachtig weertje lekker in de tuin, en... zag ik het nou goed???? Achter in de tuin bij de schutting zag ik iets wit met lange staart of was het een waanidee. Snotverdorie een muis, of rat. Nee werkelijk een witte muis in mijn tuin.

Mazzel ging zitten en staarde naar dat kleine ding, dat heen en weer rende. Daar had ik dus ook al niets aan. Ik een bijl gehaald en klaar voor de aanval  als die in mijn buurt kwam dan zal die geen lang leven meer hebben, by the way het was nog geen dierendag, dus daar hoefde ik geen rekening mee te houden.

Het beestje had waarschijnlijk door dat zijn laatste momenten daar waren en schoot langs me heen, onder de schutting door en verdween. Pffff, Gien die voor vele hetere vuren heeft gestaan stond te trillen op haar benen en Mazzel bleef onverstoord zitten. Ik heb direct een kuub zwarte grond tegen de schutting gekwakt en dacht "voor die daar weer doorheen komt". Nou dat was de dinsdag.

Of het nou van de muizenstress kwam of van iets anders maar mijn nek zat een beetje vast. Gelukkig heb ik een Master Masseuse in het dorp die dat nekje zo weer losmaakt. Maar daar kon ik pas 's middags heen, dus in de morgen maar even een boodschap doen in Veendam.

Even wat inkopen doen voor de wintermarkt. Rij ik door Wildervank op zo'n achteraf weggetje zie ik midden op de weg iets staan wat daar toch echt niet hoort, rood bruin groot en niet al te vrolijk kijkend.

Links staan in wei op een kluit nog zo'n stuk of twintig van dat soort wezens. Nou ik dacht het is de week van de dieren bij Bruinsma. Ik keek eens in mijn auto of ik misschien brood of een stuk touw had liggen. Dit moest cowboy Bruinsma gaan lukken. Warempel beiden aanwezig.

De koe keek me strak aan en week geen centimeter van zijn plek. Ik uit de auto, dacht, als ik nou net doe als bij de dogwhisperer... negeren en niet in zijn ogen kijken. Liep eerst maar eens naar de wei waar het beest vandaan kwam. Ik dacht als het hek open staat heb ik straks al die beesten op mijn nek en moet de masseuse nog meer masseren. Waar was dat beest toch langsgekomen. Een eindje verder zag ik dat de omheining een gat had waar die door was gekomen. Ik eerst dat maar provisorisch gemaakt. Mijn naam is niet voor niets Swieber.

Ik hoorde wat gesnuif achter in mijn nek. Ik dacht dit is ander gesnuif dan ik wel eens in mijn nek voel en toen er ook nog een warme tong ruw over mijn hals ging, moest ik inwendig vreselijk lachen.

Waar was Bruinsma weer in beland, adem in en uit, omdraaiend rustig pratend, "Zo jongen en waar kom je vandaan, zal Swieber jou weer eens even naar je maatjes terugbrengen" onverstoord bleef de koe met zijn kop wat meer omlaag mij aankijken. Langzaam pakte ik het touw en mijn oude stuk brood, zat wel wat schimmel op maar daar zal het beest toch niet aan bezwijken hoopte ik. Ze vond het allemaal best en liet gewillig het touw om haar nek doen. Ik gaf haar wat brood en lokte haar voorzichtig mee naar het hek. Toen begon die hele kudde daar te loeien als een gek, ik dacht natuurlijk straks de koe op hol Gien achter het beest aangesleurd met touw en al door de modder pffff. 

Maar nee, het brood had het ijs tussen ons gebroken. Bij het hek aangekomen dat ding rustig opengezet en daar liep ze naar de kudde. Wat weer een mooi avontuur had Swieber, ik heb ze nog even geroepen en het brood verdeeld. Weet niet of een koe brood mag hebben maar op de terugweg waren ze allemaal nog in leven. Cowboy Bruinsma had het gefikst.

'S middags naar de masseuse en heerlijk los gemasseerd, ze vroeg zich wel af waar die spanning op de nek vandaan kwam, en bij het afvegen van de olie na de massage was de handdoek zo vies dat ik me mischien beter even had kunnen douchen na het gelebber van Bertha 18.

Donderdag heerlijk gefreubeld, bezoek gehad, en alvast een beetje bedacht hoe ik de bloemstukken van Aaldert en Marga zou gaan maken. Nog even wat voor Marianne gedaan die het weekend haar afscheidsfeest van haar oude werkgever heeft. Ontzettend orgineel idee: van de 29 jaar dat ze in dienst is geweest heeft van elk jaar een hit gedownload en en zo twee cd's gemaakt, ja onze Crea Marianne. Ik moet haar af en toe wel een beetje steunen want de vermoeidheid slaat soms zomaar toe. Dan loop ik even naar haar toe met redelijk wat lawaai gooi de schutting deur open en hoor al een bekend geluid mijn kant opkomen. Maar wakker worden vergeet het maar.

Ze kunnen wel een bom afsteken maar frau Schwankhaus snurkte gewoon door.

Vrijdagmorgen in de Peugeot 107 naar Christel om eens even het landgoed wat te snoeien, had ik weer materiaal voor de bloemstukken en Christel wat minder werk. Thuis gekomen net op tijd want het begon te regenen, met Mazzel onder de veranda met af en toe een wakend oog naar de schutting of ik iets wits zou zien.

Het bleef gelukkig rustig. Met veel plezier de bloemstukken gemaakt en af en toe kwam Marga even kijken of het allemaal ging lukken, dat deed het, tot het einde van de middag waar ik met de priem een heel klein gaatje in mijn hand prikte, nou de verdere ontwikkelingen en gebeurtenissen hebben jullie op Facebook kunnen lezen en schrijf ik niet nog een keer.

En ja toen kwam de zaterdag de dag van het feest. 's Middags een flink aantal uren geslapen en fris als een hoentje de avond in. Eerst even bij Marianne gevraagd hoe haar afscheid was. Prachtig ik ga niet allemaal vertellen daar zal ze zelf wel een Blog over schrijven, één ding moet ik wel vertellen want dat zal ze zelf niet doen.
Toen Marianne als een jonge meid van 19 in de praktijk kwam werken, kwam er bij de dokter een jongen die een tube zalf mee kreeg van de arts, de arts zei tegen de jongen dat die dit even aan de assistente moest melden ivm de declaratie. Deze jongen, van ongeveer 15 jaar,  komt bij Marianne aan de balie. Marianne zegt tegen die jongen jawel let op " Mag ik je tubbegie even zien" Nu blijkt dat het woord Tubbegie in dialect ook zoiets is als penis of piemel.
Ik bedoel maar de rest laat zich raden. Heb wel begrepen dat die jongen het vreemd vond dat hij zijn handel aan de balie moest tonen. Ik moest zo lachen dat ik bijna in mijn broek pieste.

Het Feest. Zag er allemaal geweldig uit. Black Lake zat er op de barkrukken met de gitaren in de aanslag. We werden onthaald door twee harige pino's die ons welkom heetten. Binnen was het al aardig druk en kregen we allemaal een glas champagne "proost op het leven". Ik drink geen alcohol maar met cola kun je goed proosten. Aaldert en Marga opende de dans nadat Aaldert te kennen had gegeven dat al het geld dat ze hadden gekregen naar een goed doel ging. Beatbatten een stichting voor zeldzame stofwisselingsziekte heb ik begrepen. Geweldig Aaldert en Marga.

Met iedereen gepraat en gelachen, hapje gegeten, en dan wordt het wat later op de avond en raar maar waar ook de mannen worden dan wat losser, zowel lichamelijk als met praten. Ik moest plassen en liep naar de toiletten. Raar bij de vrouwentoiletten stond de bril omhoog, binnenkomend sprak ik een man daarop aan die mij vertelde dat hij de bril nooit meer omhoog deed omdat hij zijn "Stille Wil" er een keer tussen had gehad. Nou, ik terug naar de wc om te kijken hoe het mogelijk was dat je daar je "Stille Wil" tussen kunt krijgen, wat voor lengte moet hij dan wel niet hebben. Ik zal mijn hoofd er nog eens over breken en misschien weet iemand van de lezers het.

Terugkerend in de tent komt Marianne naar mij toe en zegt "KK heeft een eikelpiercing, ik zeg "wat" ja zegt Marianne glunderd en pretoogjes ik heb hem al gezien. Ik dacht dat zal wel, ik naar KK  en roep "hè KK heb jij een eikelpiercing??" Knikkend met ja beamend, wordt ik nu toch wel heel nieuwschierig, hij wenkt mij en ik loop nieuwsgierig achter hem aan naar een hoek in de tent, hij doet zijn gulp open en laat zijn hand aan mij zien, Nou ik heb werkelijk nog nooit zo gelachen. Wat heeft die gek gedaan een eikel gezocht met een paperclip erdoorheen. Ja Sorry vrouwen maar hij was prachtig glad en glimmend.

Nu was de trend gezet. Marga die stond te praten met iemand, vertelde ik dat KK een eikelpiercing had. Marga keek mij ontzet aan en bloosde. Ik zeg kom kijken. KK opende weer zijn gulp en liet het Marga zien. Nou heb Marga ook nog niet vaak zo zien lachen. Bedankt KK. Wat een lol of l..l

Na wat heerlijks te hebben gegeten, zijn Theo en ik naar huis gegaan. Het was weer een geweldige avond die we in de broekzak hebben. Vandaag genietend in de zon. Morgen naar Bleeker voor het gesprek over mijn situatie en wat we gaan doen. Maar dat is morgen. Fijne dag en kijk uit je ogen want overal liggen avonturen op de loer.