Een goedemorgen op deze lentemorgen. Eerste paasdag zittend in mijn knutselkleding eerst maar weer een stukje op het Blog plaatsen. We zijn weer gestart in het knutselhok en hebben natuurlijk de nodige confrontaties en belevenissen weer gehad. Afgelopen vrijdag het kacheltje maar weer aan en ons gesetteld. Wel nadat we de muizen vriendelijk hebben verzocht een ander huis te zoeken en ons niet meer lastig te vallen. En toen met het eerste werkoverleg begonnen.
Altijd even wennen en kijken wat we weer gaan maken. De markt van 26 mei aanstaande lijkt nog ver weg maar het is zomaar weer zover. Een zomermarkt en dan spullen bedenken voor de zomer als de winter nog volop aanwezig is. Eerst dan maar een kopje thee en senseo zetten. En al willen jullie het niet geloven maar werkelijk hij deed het weer niet. Smijt dat ding vandaag of morgen nog in de container, gelukkig hadden wij nog een extra.
Marianne ging het halen en kwam terug met het volgende. Dat ze wel even op de Blog zou schrijven dat als iemand bij mij een senseo apparaat uit de kast wil halen je eerst de lades eruit moet halen. Nou Compagnon ik ben je een slag voor hoor, staat genoteerd.
Ik heb een lekker kopje senseo voor haar gemaakt en na een eerste kopje natuurlijk een tweede kopje, ik ook een tweede kopje thee. Mij werd gevraagd of ik het theezakje na eenmaal te hebben gebruikt al weg had gegooid, ik heb mij gebukt en het uit de vuilnisbak gehaald, ik zeg maar zo ik zeg maar niets. De foto zegt genoeg.
Zal in ieder geval twintig pakjes meenemen naar die kant. Eerst maar eens de dozen uitgepakt met zomerspullen die we hebben ingekocht, wij zijn er dolenthousiast over. Het motto is zon, zee, strand.
Uiteindelijk konden we creatief aan de slag althans dat dacht ik. Marianne vroeg mij echter of ik misschien haar kloven even met drie seconden lijm wou dichtlijmen. Nou zei ik, dat wil ik wel maar kan dat geen kwaad.? Ik dacht bij mijzelf straks mien compagnon in het ziekenhuis en wordt ik aansprakelijk gesteld en draai ik weer de bak in voor zware mishandeling en daar zit ik nou net niet op te wachten.
Nee de huidarts had gezegd dat dit mocht, dus ik drie tubes lijm leeggespoten op haar kloven en warempel ze blijven dichtzitten. Volgende week begint Marianne met lichttherapie voor haar psoriasis aan de handen, begroot me zo ze zien er niet uit en die barsten moeten wel pijn doen al zegt ze van niet.
Aan de gang met leuke blikjes, waarin zaadjes zitten met grond en deze zo neer kunt zetten en het groeit met een beetje water vanzelf. Ingepakt en label eraan, de eerste stappen zijn weer gezet.
Een beetje muziek erbij is ook altijd wel gezellig en aangezien het de bedoeling is dat wij donderdag aanstaande met de dochters naar Blof gaan moet er nog wel even geoefend worden. Marianne had een cd en wij die in de cd speler van ons radiootje gestopt, tging nie goed. Hoop gekraak en gepiep gauw uitgezet en zelf maar wat gezongen. Terwijl ik nu zit te schrijven luister ik naar Blof zodat ik de liedjes goed mee kan zingen want Marianne lacht mij nog wel eens uit omdat ik altijd van allerlei teksten verzin, ja je kunt niet alles hebben hoor.
We hebben vorig jaar de kaarten al gekocht en dachten we zien vanzelf of we kunnen met dat halfbakken lichaam van mij. Dinsdag ga ik nog maar even naar mijn medische vriend omdat er in de buik iets niet goed is. Zal aangeven dat ik het de eerste paar jaar niet kan wachten om er iets aan te laten doen, gedonder, heb wel betere dingen te doen.
Ondertussen ruikt het hier heerlijk, Theo heeft nog maar weer een appelkruimeltaart in de oven gezet, hahaha ondetussen genoeg voer voor de hele buurt. Ik ga voor vandaag stoppen en wensen iedereen fijne dag.
